Dion vond het wel passend om samen op Oudejaarsavond een spel te spelen. Sowieso even weer wat anders dan steeds maar gluren op een scherm. Het was een gezellig moment! X
Oud en Nieuw 2016
Vuurwerkverkoop dag later please!
Vanaf vandaag mag er weer vuurwerk verkocht worden, maar nog niet worden aangestoken. Zoals ieder jaar blijkt dit nogal moeilijk: de hele dag dag hoor ik al knallen. Als vuurwerk toch niet eerder afgestoken mag worden, dan graag ook de verkoop pas vanaf morgen!
Kerstboom lijkt traditie te worden
Ik word crazy van kerstnummers en de verloren kaart op kantoor met “Driving home for Christmas” zorgt al 1,5 week voor dat liedje in mijn hoofd. Zelf heb ik heel erg weinig met kerst en vind ik alleen de lekkere hapjes in de supermarkten plezierig om naar te kijken. Kaarten? Ik verstuur ze nauwelijks nog. Cadeautjes? Ik doneer wat geld aan de kinderen en voor de rest waardeer ik mijn kerstpakket, vind ik het logisch om mijn leidinggevende ook een blijk van waardering te geven, erger ik mij groen en geel aan the Echo Chamber, zoals Facebook (het te pas en te onpas kopiëren en delen van informatie, zonder ook maar iets hiervan te toetsen op waarheid) en worstel ik met de vormgeving van mijn eigen tradities. De kerstboom blijkt een traditie te worden. Naarmate de jaren vorderen, wordt de boom steeds meer gevuld met licht en liefde.
Slechte verliezer
Vandaag was er tussen Tristan en Dion nogal ruzie over het verdelen van de gametijd op de Play Station 4. Tristan reageerde vervolgens zwaar geïrriteerd toen hij Fifa niet kon vinden en sprak dreigende taal richting zijn broer dat hij NU moest vertellen waar de Fifa-DVD lag, want anders zou hij “z’n strot doorsnijden”. Ik sprak hem uiteraard hierop aan. Walgelijke taal! De DVD werd gevonden en Tristan leek te verliezen. Hij sloeg met de controller, waarop ik hem ook aansprak. Hij bleef ermee doorgaan. Ik zei tegen hem dat hij mij liep uit te dagen. Het interesseerde hem niets en sloeg nog een paar keer met de controller, waarop ik aangaf “dan sla je ‘m toch kapot? Dat zou een hoop geruzie schelen.” en distantieerde mij hier verder van. Hij leek het spel op TV te verliezen en – out of the blue – koppelde hij alles los en verliet mijn huis (met de PS4) met de mededeling dat ik de rest van de week niet meer op hem hoefde te rekenen. Ik zei dat ik dit zo’n voorspelbaar gedrag vond. Tristan reageerde nergens op.
Toen hij wegreed, heb ik er wel even om gehuild. Ik snap simpelweg niet, waarom een 16-jarige jongen zich zo laat kennen door een spel. Dat verliezen van een spel hem zo kwaad kan maken en daarvoor vlucht. Misschien is 24/7 controle over hem wel too much? Ik kan slechts gissen naar zijn beweegredenen.
Ik heb vader direct hierover geïnformeerd, want alles goed en wel: deze week zou ook Tristan bij mij zijn. Na 16.00 uur tot nu (22.00 uur) heb ik van hem nog geen reactie ontvangen.
Ik ben blij te weten dat Tristan zijn GPS-tracker (nog) niet heeft uitgezet en dat ik weet waar hij nu uithangt.
Melk + proteïnen?
Sinds vandaag stond er een groot blik met proteïne in de keuken die gemengd moest worden met (houdbare) melk. Het rook naar chocola. Tristan sport veel, maar dit als voedselsupplement? Ik heb ernaar gegoogled, maar echt schadelijk lijkt het niet. Waar ik mij meer zorgen om maak, is zijn ongeduld om spiermassa te ontwikkelen. Beter checkt hij zijn eetgewoontes en begint hij ermee om goed te ontbijten bijvoorbeeld.
Kerst anno 2016
Hoewel ik creatief kan zijn, voel ik mij jaarlijks verloren in de chaos rondom Kerstmis. De supermarkten gaan dan – zoals gebruikelijk – helemaal los, maar wat past bij mij? Ik heb niets met overdadig eten, maar zoek toch ieder jaar weer de sfeer op die ik thuis graag weer vorm en inhoud wil geven. Geen jaar hetzelfde, maar toch met dezelfde ingrediënten.
F*ck de Hoogvliet!
Heb ik eindelijk uit alle reclamefolders een besluit genomen hoe ik het kerstdiner wil samenstellen, hebben ze bij de Hoogvliet niet de soep, niet het monkeybread en ook het varkensvlees in bladerdeeg niet nog op voorraad. Ook zag ik het toetje niet wat ik graag wilde hebben als afsluiter. Vervolgens naar een ander filiaal gereden waar ik alleen de soep kon scoren en was de rest er dus ook niet (meer). Killing om dan acuut iets anders te moeten verzinnen voor zowel het voorgerecht, het hoofdgerecht als het nagerecht.
Update:
De runderrollade bleek behoorlijk taai… volgend jaar naar de slager!
Ode aan de Zeeman!
Elke haakster kent mijn probleem: je hebt te weinig van die wol/katoen etc. en waar kan je dan nog terecht? Online was de wol nog prima te bestellen, maar kwamen er verzendkosten bij die niet in verhouding stonden tot de waarde van de bollen. Ik werd excellent geholpen door Tatjana. Zij belde de dichtstbijzijnde filialen af of zij nog voorraad hadden (wat mij zeker benzinegeld scheelde). Ze was zelfs bereid om langs een filiaal te gaan waar ze vlakbij woonde, maar dat filiaal had ook geen voorraad van mijn bollen. Na een kwartier rondbellen, had ze een collega aan de telefoon die wel voorraad had van “mijn” wol en liet ze 4 bollen opzij leggen. Het was voor mij een half uur rijden, maar niet voor niets. Ik scoorde daar de bollen, maar wat mij vooral is bijgebleven is de service die ik zo ontzettend goed vond! Chapeau!!
Best ’n gedoe hoor, zo’n intro, haha!
Laurise wil graag dat ik haar vriendje A. leer kennen en dat introduceerde ze vandaag als volgt:
“Mam.. [aarzeling] … mag ik A. aan jou laten ontmoeten?”