Tristan sport al een paar maanden, maar de tijden zijn best apart. Zo vertrok hij vanavond omstreeks 22.30 uur en zal hij waarschijnlijk niet eerder dan 1.00 uur hier terug zijn.
Vakantiebesteding
Niets moet en alles mag. Mijn vakantiegevoel: er gaat geen wekker af! Dat betekent niet om maximaal 8.45 uur m’n bed uit te komen, maar gemiddeld om 10.30 uur. Ik voel de vrijheid om te kiezen. Ik zou het berghok kunnen opruimen, maar heb ik niet gedaan. De schuur zou opgeruimd kunnen worden, maar heb ik ook niet gedaan. Het plafond zou gewit kunnen worden, maar heb ik ook niet gedaan. De boekenkast en -planken afstoffen is ook nog een optie, maar heb ik ook niet gedaan. Ik heb mezelf voorgenomen om geen werkmail te lezen en dat is gelukt. Ik had geen uitstel aangevraagd, dus de belastingaangifte heb ik gedaan. Het was een puinhoop in mijn auto en hier op straat en heb ik opgelost. Ik heb ervoor gezorgd dat mijn lief niet hoefde te koken, zijn we spontaan een keer uit eten gegaan bij een Trattoria, ben ik een kleurtje rijker door de zonnebank en is mijn creatie bijna af. Een steek wordt een trui en daarmee wordt mijn ontwerp gerealiseerd. Nu nog 1 vrije dag te gaan. Dan gaan Dion en Laurise voor een week met vader mee naar Luxemburg. Dion heeft er weinig zin in, omdat hij het daar saai vindt. Tristan blijft sowieso bij mij. Ik voel nu al het gemis van hen, maar zie ook uit naar qualitytime met Tristan.
Wintertype
Op 16 april 1999 heb ik – samen met vriendin J. – een kleurenanalyse ondergaan. Zonder make-up en een handdoek om mijn hoofd kreeg ik diverse sjaaltjes om mijn nek en zag ik (ook) vrij snel dat mijn gezicht goed uitkomt bij koele kleuren en contrasten. Ik heb na deze sessie bij Harmony in Colours een “kleurenpaspoort” gekregen dat ik nog steeds bij mij draag. Het is niet zweverig of zo. Sommige kleuren doen in je gezicht simpelweg veel of weinig. Als wintertype ben ik gebaat bij koele kleuren. Het maakt niet uit of ik shop bij de Zeeman of de Bijenkorf, het gaat om de goede kleur die bij mij past. Ik vind het niet altijd easy, maar koele kleuren hebben een blauwe ondertoon, terwijl warme kleuren een gele ondertoon hebben. Ik kan dus beter kiezen voor ijsblauw, dan voor pastelblauw of babyblauw.
Natuurlijk kan je maling hebben aan de kleuradviezen, had ik voorheen ook terra-achtige kleuren in mijn collectie die een herfsttype toebehoren, maar ik was overtuigd over het verschil en maak die fout niet snel meer. Mijn volgende project/design wil ik graag in het geel maken, maar het zoeken naar het juiste geel is wel even een uitdaging.
Foto: meetyourcolors.nl
Pasjes terecht!
De bankpas, ID en OV-chipkaart die Tristan eergisteren ineens kwijt was, zijn vandaag door de politie terugbezorgd bij vader thuis. Alleen de bankpas was intussen geblokkeerd, maar de rest moest nog in werking gezet worden en dat hoeft nu niet meer. Vraag blijft, was Tristan ze nou verloren of waren ze uit zijn jaszak gejat?
AH!
Dion werd vandaag gebeld of hij binnen een uur op sollicitatiegesprek kon komen bij AH. Hij was hier met zo’n kapotte (moderne) broek en ik vroeg hem bij vader nog wel snel een andere broek aan te trekken voor het gesprek.
Toen hij terugkwam viel mij als eerste op dat hij niet alleen een goede broek had aangetrokken, maar ook een wit overhemd. Trots!
Dion vertelde dat hij waarschijnlijk aangenomen is. Leuk! Hij gaat na de meivakantie starten bij Albert Heijn om vakken te gaan vullen. Hij is voorlopig nog 15 en zal niet ’s avonds mogen werken. Hij gaat iets van € 3,10 per uur verdienen. Wat ik daarnaast een succeservaring voor hem vind, is dat hij zelf actie heeft ondernomen, gesolliciteerd heeft en z’n eerste sollicitatiegesprek heeft gehad met JAWEL de klassieke vraag: waarom zou ik JOU moeten aannemen?
[Jaren geleden was ik het geruzie onderling zo zat, dat ik de kinderen gevraagd heb iets positiefs over elkaar te benoemen. Dat bleek een lastige voor ze te zijn, waardoor ik bepaalde vaardigheden aanvulde. Dion heeft dat vandaag kunnen gebruiken in zijn sollicitatiegesprek. De teamleider was onder de indruk van zijn zelfinzicht; blijkbaar treft hij dat niet vaak.]
Ook vroeg de teamleider naar zijn hobby’s. Dion wilde niet lui lijken en antwoordde dat hij een keer per week ging joggen. Nou zal hij dat vooral bij vader doen, denk ik? Haha!
Alvast heel veel suc6!
Werk loslaten
Feitelijk hoef ik simpelweg outlook op mijn laptop te openen en zou ik back to work zijn, maar ik heb verlof opgenomen voor de komende week. Het lijkt simpel: werkmail niet openen, maar voor mij een uitdaging. Ik ga proberen aankomende week geen mails te lezen alsof ik vertrokken ben zonder laptop.
Nieuw fitnessapparaat
Vandaag heb ik dit voor weinig bij een Makro aangeschaft, maar uiteraard valt of staat het resultaat met discipline. Ik kan er fietsbewegingen mee maken, buikspieroefeningen mee doen, opdrukken, brug maken, armen trainen, triceps trainen en schaarbewegingen maken op twee manieren. Ik ben nog zoekende naar een setje van 8 minuten dat bij mij past.
Ik vind het niet kunnen
Vandaag was ik bij een Surinaamse toko en terwijl het gerecht voor mijn zoon werd bereid, praatten de dames onderling een taal die ik niet begreep. Vervolgens ging ik voor mijn dochter een kapsalon halen bij Turks personeel en achter de toonbank werd onderling een taal gesproken die ik ook niet verstond. Ik voel me als klant op dat moment volledig genegeerd en wie weet wat ze zeggen? Ik wil hier iets mee. Naar een krant of een klacht indienen. Ik vind het niet kunnen. Het voelt voor mij als dezelfde onbeschoftheid als een klant telefoneert bij een kassa.
Stageweken zijn afgerond
Vandaag heb je op negerzoenen getrakteerd, omdat je vandaag voor het laatst was.
Voor jou zijn het negerzoenen, maar vanaf 2006 heet deze traktatie – na 86 jaar – Buys Zoenen. Buys heeft rekening gehouden met de Stichting Eer en Herstel Betaling Slachtoffers van Slavernij in Suriname, die Van der Breggen had verzocht de naam te wijzigen omdat deze beledigend zou zijn, bijvoorbeeld voor mensen van Afrikaanse komaf (geplukt van internet).
Ik ben groot gebracht met het woord negerzoenen en ik heb mij tot 2006 nooit beziggehouden met Suriname of slavernij. Ik wist er als kind of puber gewoon niets van af. Negerzoenen vond ik een vriendelijk en grappig gekozen naam en niets meer dan dat. Ik was een kind en wist niet beter. Dat Buys ervoor heeft gekozen om negerzoenen Buys Zoenen te noemen, vind ik nergens op slaan, omdat zoenen voor mij niets te maken heeft met de kleur bruin en een witte inhoud. Als Buys het al wilde veranderen, was een totaal andere naam – voor mij – een betere optie.
Vieringsvreemd
Ik ben van de generatie die het normaal vond als bij verjaardagen een glaasje met sigaretten op tafel stond. Dat was net zo gastvrij bedoeld naast de koffie met gebak als bij het plankje met leverworst en blokjes kaas. De keukentafel werd voorzien van de “gangen”: zoveel mensen komen er = zoveel kop en schotels, zoveel schoteltjes voor het gebak, zoveel lepeltjes, zoveel gebaksvorkjes, zoveel glazen. Dat werd direct na het avondeten neergezet, evenals de stoelen van de eetkamertafel die in de huiskamer in een kring werden gezet. Even vóór 20.00 uur pruttelde de koffie door en was het de bedoeling dat de familieleden kwamen. De familie van mijn vader was er nooit bij en er waren geen vrienden. Het was de norm om ongeveer 23.30 uur weer te vertrekken. Gasten die later vertrokken, werden getypeerd als plakkers. Als het bezoek was vertrokken, ruimden mijn ouders alles op en zetten de spullen weer op de oorspronkelijke plaats, zodat je de volgende morgen geen spoor meer zag van de verstoring in het dagelijks leven.
Als ik dan nu naar alle reclames kijk over pasen, dan voel ik mij nogal mislukt om van feestdagen een feest te maken. Natuurlijk hoef ik mij daar niets van aan te trekken, maar als ik niets zou doen, dan geef ik mijn kinderen ook het vieringsvreemde mee. Ik heb er al eens eerder over geschreven: ik ben nog steeds zoekende naar de tradities die ik wil doorgeven. Niks doen is ook een traditie, maar dat is niet het soort anker dat ik bedoel. Zonder plan loop ik om 17.30 uur de Hoogvliet binnen in de hoop binnen een half uur nog wat paasspul te bemachtigen.
Punto Hojuelas
Bij de Zeeman vroeg de cassière wat ik van de bolletjes wol/acryl ging maken. Ik zei dat ik geen idee had. En dat blijft suf, want op dat moment heb ik alleen leuke wol gezien en heb ik geen plan. Dan weet ik dus ook nooit of ik genoeg heb of veel te veel. Maar het product/mijn creatie wordt altijd hierdoor uniek. Ik vul het dan aan met iets anders en zo’n combinatie bestond nog niet. Althans .. dat hou ik mezelf dan graag voor.
Ik begin er onderhand in te geloven dat het creëren van een nieuw kledingstuk mijn ontspanning is geworden. Ik heb jaaaaaren niet gehaakt, maar ik vind het na de Kroa-tas, Spaanse trui, PTT-tas en m’n ananasstola nog steeds een leuk tijdverdrijf. Misschien heb ik het al eerder geschreven, maar ook voor deze steek ben ik terecht gekomen op een Spaanse website.
Flow
Vandaag bleek het alweer twee weken uit te zijn met I. en heeft hij flow met F. Hij liet spontaan een foto van haar zien en so far hebben alle relaties (is nog geen flow) lang, heel lang haar.
Dion zou vragen of ik al die tijd onder een steen heb gelegen, maar ik vroeg Tristan wat het verschil was tussen een flow en een relatie. (Ik meld het maar even voor later..) Volgens jou heb je pas een relatie als je gaat daten. Een flow betekent dat je elkaar wel zoent.
En.. zo beëindigde dit verhelderende gesprek: hij houdt van verandering en noemt zich een womanizer.
Positieve berichten over stage
Dion hoeft maar drie weken stage te lopen bij een kringloopwinkel, maar vandaag begreep ik van de stagebegeleider dat hij erg tevreden is over de inzet van Dion. Hij toont initiatieven/denkt mee. De stagecoördinator van school is vandaag langsgeweest. Leuk om te horen en natuurlijk heel fijn voor Dion!
Geslaagd!
Het zal het puberbrein wel zijn, maar ’s morgens vertrekken richting school en mij even later bellen dat je – na je theorie-examen – ook geslaagd bent voor de praktijk .. oké… gefeliciteerd!