F*ck mindfulness: subtiliteit #2:

Intussen heb ik wat bladzijden versleten in het boek van Manson en dit wil ik graag citeren: “… er bestaat niet zoiets als het ontbreken van tegenslag. …  het vinden van iets belangrijks en zinvols in je leven is dan misschien ook wel de meest productieve manier om je tijd en energie te gebruiken. Want als je dat zinvolle in iets niet vindt, zullen je fucks worden gegeven aan betekenisloze en triviale zaken.”

“Om geen fuck te geven om tegenslagen, zou je daarom eerst een fuck moeten leren geven aan iets belangrijkers dan tegenslag.” Tegenslagen kunnen zich in allerlei gedaantes voordoen: je Wifi doet het haperend, de batterijen van je afstandsbediening zijn ineens op en heb je net niet de goede batterijen in huis om ze te vervangen, je koopt je favoriete deodorant die de week daarna zwaar afgeprijst in de winkel ligt, etc. We leven in een tijdperk dat we alles en wel nu veranderd wensen. Soms lijkt het heel kinderlijk in het kader van de directe behoeftebevrediging, maar ik denk dat het goed is om bij elk ongemak even stil te staan bij het gebrek aan iets en welke waarde dit heeft om ons druk over te maken.

Jaren geleden vertelde een directeur mij: “maak je hard voor de inhoud, maar zacht voor de relatie.”  Misschien was dat toen voor mij de eerste stap om keuzes te maken in wat ik belangrijk(er) vond.

Vanuit de Feng Shui heb ik geleerd om kleine irritaties (schilderij hangt scheef, lamp of batterij vervangen) te verhelpen, waardoor het even energie kostte, maar daarna geen (kleine) ergernis meer opleverde en dus daarna ook geen energie meer kostte in de zin van ergernis (wat energie kost). Dan heb je ook minder redenen om je druk te maken over zaken die niet echt belangrijk zijn en hou je meer tijd over voor andere zaken die zeer waarschijnlijk wel de moeite waard zijn om je daarover druk te maken.

 

F*ck mindfulness: subtiliteit #1:

“Er geen fuck om geven betekent niet dat je onverschillig bent; het betekent dat je geen moeite hebt met anders zijn.”

Deze insteek doet mij denken aan een tekst van Nelson Mandela:  http://gopala.nl/het-loslaten-van-nelson-mandela/

Anyway, de clou is dat je je in je leven altijd wel ergens druk om zal maken en dat je keuzes hierin moet maken wat je echt belangrijk vindt.

Het is mijn ervaring, dat als je die keuze dan maakt, deze bij je moet passen en je bereid moet zijn om eventuele offers te brengen. Pas dan ben je in staat schijt te hebben aan wat anderen van je vinden als je kiest voor jezelf en/of waar je voor staat. Toen ik deze keuze maakte, heb ik niet gekozen voor de meest gemakkelijke weg, maar wat het mij heeft opgeleverd, is priceless! Ik voel me sindsdien zo thuisgekomen bij mezelf dat ik vooral die dingen nog doe die echt bij mij passen. Wat anderen van mij vinden, vind ik zo onbelangrijk geworden dat ik alleen nog feedback accepteer van degenen die truly van mij houden. Bij de rest denk ik: “hoe belangrijk vind ik jouw mening t.o.v. mijn eigen mening?” Dus ja, ik schrijf nog onregelmatig kritische brieven naar bijv. school of mijn kapper, omdat ik niet onverschillig ben geworden.

 

 

 

 

 

De edele kunst van not giving a f*ck – Mark Manson

Ik weet het. Mindfullness is momenteel booming, maar ik lees ook graag de andere kant van de medaille of de hype. Dit boek is een tegenhanger van het zogenaamd gelukkig willen worden. Manson houdt in zijn boek (en/of Amerikaanse blog) een spiegel voor wat geluk of ongelukkig zijn feitelijk betekent. Het is niet zozeer dat je in alles maar een positieve draai zou moeten geven, maar moet leren dealen met je tekortkomingen. Hij schrijft in bovengenoemd boek: De focus ligt op wat jij denkt dat jouw persoonlijke tekortkomingen en mislukkingen zijn, om ze vervolgens nog eens voor je te benadrukken.”

Ik herkende mij hierin, want niemand hoeft mij bijvoorbeeld uit te leggen wat liefde is, omdat ik deze voel. Als iemand rijk is, hoeft deze een ander niet te overtuigen, omdat het zo is. De mindfullness wil je graag laten geloven in dingen, die er feitelijk niet toe doen of niet echt belangrijk zijn en laten je vooral zien wat je tekort komt. Dus, zegt Manson, moet je daarmee zien te dealen. Volgens hem is de sleutel tot een goed leven niet een obsessie tot meer, maar het juist inzien van minder, van wat oprecht is en acuut en belangrijk.

Ik herken mij daarin. Zo verdien ik minder dan in het verleden, maar de joy die ik in mijn werk ervaar is zoveel meer waard. Iedere werkdag opnieuw! Ooit verdiende ik veel in een boring job.. dan duurt een maand zo lang, terwijl de dagen in mijn huidige werk omvliegen!

Over deze twee invalshoeken zal ik verder schrijven, want mij boeit beide.

Bezoek bij huisarts

De school heeft er op aangedrongen om een huisarts in te schakelen om Laurise door te verwijzen naar een Zorgdomein. Insteek is Laurise te leren dealen met haar woede-aanvallen, haar jaloezie en wat hieraan verder ten grondslag kan liggen. Volgens school gedraagt Laurise zich sinds het kerstrapport in alles te. Te veel, te druk, te weinig. Laurise wordt enerzijds ervaren als een acceptabele leerling, maar tegelijkertijd als zorgwekkend als het gaat om haar gedrag. Ze wordt afgeleid door van alles en intussen de consequenties hiervan niet in de gaten heeft. Zo helpt ze bijv. een leerling om vervolgens weer te laat te komen in een les. Ook al heeft ze al 11x een te laat melding in Magister; de ernst van de zaak lijkt niet tot haar door te dringen.  Ik heb gepraat als brugman om vervolgens de volgende dag geconfronteerd te worden met een tweede schorsing van school. Haar vijandige gedrag wordt door school, ons als ouder en de huisarts als “niet normaal” bestempeld, dus gaan we het professionele circuit in.

Nog geen 24 uur in Spanje

Afgelopen vrijdag werd mijn lief gebeld dat zijn ex-schoonmoeder was overleden. We hadden toevallig dit weekend de poezen weggebracht om een weekendje weg te gaan, maar we hadden – voor het eerst – nog niets geboekt. Hoe passend viel dit samen? Ik heb niets met vliegen, maar dit was zo belangrijk, dat we samen zijn gegaan. Zo vlogen we gisteren naar Girona (het Catalaanse woord voor Gerona), huurden we een auto en sliepen we in het centrum van Girona een nacht in Ciutat de Girona. Het is volkomen normaal om tegen 22.00 uur nog te gaan eten en toen we tegen 1 uur naar bed gingen (met airco) trof ik in dit hotel het allerbeste bed tot nu toe! En dat vind ik zooooo belangrijk!

Vandaag gingen we na de plechtigheid via Barcelona weer terug. Bijna alle winkels waren helaas dicht, dus kon ik weinig shoppen. Daarnaast had ik voor het eerst in m’n leven een enorme last van mijn rechter been. Het deed na 50 stappen zo’n pijn, dat ik niets anders kon dan even zitten. Medicatie hielp niets en ik moet hiervoor naar de huisarts. Ik was geenszins van plan om mijn beperktheid de pret te laten drukken, maar ik heb mij alleen afgevraagd: moet ik mijn been laten rusten of juist meer lopen (en door de pijngrens heen bijten?)

Nog nooit eerder was ik voor zo’n korte periode < 24 uur in Spanje. Ik vond het vooral onwezenlijk. Bij de plechtigheden ben ik overigens niet aanwezig geweest, omdat ik de overledenene niet heb gekend.

 

Overgang update

Mijn buik ziet er wat opgezwollen uit en heb ik sinds gisteren roggebrood i.p.v. normaal brood gegeten. Ik lees er zo ontzettend weinig over dat iedere vrouw het maar voor zichzelf moet uitzoeken? Natuurlijk… zoveel vrouwen.. zoveel verhalen. Ik voelde mij onzeker en heb vandaag bij de Etos de goedkoopste zwangerschapstest gehaald. Gewoon om dat uit te kunnen sluiten. De uitslag was negatief en geen verrassing. Mijn laatste menstruatie was echter in november 2016. Mijn moeder had opvliegers en mijn oma kwam indertijd in haar overgang in het “gekkenhuis”. Als (klein)kind had ik geen idee waarom zij hiervoor in een psychiatrische instelling kwam. Er werd over zulke dingen simpelweg nauwelijks gesproken. Die opvliegers heb ik overdag (nog) niet, maar ’s nachts en vlak na het opstaan, herken ik ze wel, vooral vanaf de lenteperiode tot de herfst. Ik heb sinds een tijdje een satijnen kussensloop (goedkoop gevonden bij het Kruidvat) en als ik het ’s nachts warm krijg, draai ik mijn kussen snel om voor een koelere plek en zo kan ik verder slapen. Ik heb nadien extra satijnen kussenslopen gekocht, maar de beste voor mij zijn en blijven die van het Kruidvat. Ze hebben ze alleen niet altijd. Wat mij betreft een aanrader!

De grens bereikt

Laurise heeft zich zodanig brutaal opgesteld naar mij dat ik haar vandaag de deur heb gewezen. Ze was – na een onenigheid met mij – toch al van plan naar vader te gaan, prima, maar waarop ik mijn huissleutel wel heb terug geëist. Het is nl. niet aan haar om te komen en te gaan wanneer het haar goed lijkt. Het is uiteindelijk mijn huis, waarin ik bepaalde gedragingen niet accepteer. Die grens heeft zij vandaag nl. overschreden.

Aanvankelijk zei ze een paar keer “nee”, om mijn sleutel terug te geven en liep de deur uit. Ik pakte haar bij haar jas om haar weer terug te manoeuvreren in de gang. Ze keek me aan alsof ze me wilde aanvallen, maar ik was totaal niet onder de indruk. Ze liep door naar de huiskamer met de sleutelbos in haar handen.

Het leek lastig om mijn sleutel van haar bos te halen, waarop ze haar sleutelbos voor mijn voeten gooide met de mededeling “pak ‘m dan!” waarop ik aangaf dat ze mijn grens had bereikt. [Dit gedrag pik ik niet en zeker niet van mijn dochter. Hoe respectloos wil je het hebben?] Aan de bos die zij mij toewierp, zaten ook twee andere sleutels, maar dat interesseerde me niet meer. Ik raapte uiteindelijk haar sleutelbos op van de grond en wees haar de deur: je gaat mijn huis uit: nu! En zolang je je niet kunt houden aan gedragsregels ben je hier ook niet langer welkom.” Laurise reageerde laconiek. Time will tell.

Vanavond begreep ik van Tristan dat hij had vernomen dat zij bij mij weggestuurd zou zijn. Klopt, maar heeft ze ook verteld wat hieraan vooraf is gegaan?

Attitude op school

Tristan geeft zichzelf geen voldoende voor zijn houding richting school. Ja, hij wil over en ja, daar gaat hij nu serieus mee aan de slag, maar als docenten hem ooit een gunfactor willen toekennen, dan erkent Tristan dat hij het afgelopen schooljaar tot nu toe

  • 13 x uit een les is gestuurd;
  • ongeveer 25 x zijn huiswerk niet heeft gemaakt;
  • 8 x te laat is verschenen in een les en
  • nooit wat in de les doet.

Hij maakt het ieder jaar weer spannend of hij over gaat of niet… ik wacht het af. De intenties zijn veelbelovend…