Toen ik in het zwembad was, viel het mij op dat er heel veel mannen waren van Turkse afkomst. Voor hun cultuur ben ik in mijn bikini of badpak te bloot, neem ik aan, maar ze komen wel, terwijl hun vrouwen, vrouwelijke familieleden, etc. zich niet zo mogen kleden in een zwembad. Waarom kiezen deze mannen er dan wel voor om gemengd te gaan zwemmen? Waarom wordt daar door de moslims geen statement van gemaakt? De heren an sich gedroegen zich correct, maar het verschil met wat zij vinden over de kleding van moslima’s en wat zij in het zwembad aantreffen, snap ik niet. Voor mij voelt het dubbel. Enerzijds wil je de moslima’s niet zo zien (bikini of badpak), maar zoek je het als moslim wel op. Dat voelt heel krom voor mij. Ik voelde mij er niet prettig bij.
Aquajoggen
Vandaag kwam ik eigenlijk in het zwembad om een paar baantjes te gaan zwemmen, maar belandde door mijn vraag in een groepsles. Ik ben blij dat ik heb meegedaan, want van de kant zag het er waarschijnlijk te simpel uit. Door het meedoen van de les, weet ik nu hoe zwaar het is en vond ik het erg leuk! Ik en sporten… maar bewegen moet… hoe dan ook. Aquajoggen heeft een stempel van hier tot Tokio, maar dat interesseert mij geen reet. Ik vond het zelfs jammer dat het maar 1x per week wordt gegeven. Er wordt aangeraden om 150 minuten te bewegen per week, dus dit half uur is ok, maar te weinig.
Met deze wetbelt om mijn middel kon ik blijven drijven en ga dan maar lopen!
Een eerdere les is Aquarobics. Dat wil ik ook een keer meemaken! Misschien kan ik de fut opbrengen om beide te gaan doen? De lessen zijn namelijk vlak na elkaar met een half uur pauze ertussen. Dan zou ik wat banen kunnen zwemmen. Ik las onlangs dat je lichaam er van 3 x 1 uur zwemmen per week er goed uit gaat zien. Dat wil ik wel!
Romy heeft de kittens geaccepteerd
Vandaag hebben we de bench teruggebracht naar het asiel. Hoewel het lenen gratis was, hebben we er toch 2,5 week dankbaar gebruik van gemaakt en heeft het geleid tot succes. Dat was ons € 50,- waard. Door ze steeds vaker en langer los te laten uit de bench, hebben we gemerkt dat de volwassen katten gewend raakten aan de aanwezigheid van de twee kittens en werden ze geaccepteerd. Romy likt vooral Luna en Kyna bekijkt het op afstand, maar gaat geen gevecht aan of zo als een van de twee nieuwkomers bij haar in de buurt komt.
Ik heb even moeten puzzelen om de 3 hierboven te krijgen, dan maar gespiegeld…
Kitten boven is Luna en kitten onder is Toby.
Inmiddels blazen de kittens zo goed als niet meer naar ons, tenzij we iets onverwachts doen en we proberen onze handen te laten associëren met iets fijns, zoals kipfilet, vis, etc. Als ze aan het eten zijn, laten ze zich al aaien, terwijl we de katten normaliter niet storen bij het eten. Dit is momenteel (heel kort) het enige fysieke contact wat is opgebouwd/mogelijk is. Op dit moment is Toby (de donkere) wat toegankelijker en Luna (de lichtere) wat angstiger nog. We gaan dat met geduld en liefde net zo lang herhalen, totdat ze weten dat er niets kwaads in de zin is met onze handen.
So happy met deze twee mannen erbij!!
Intake GGZ
Op 19 september hebben vader en ik samen met Laurise een intakegesprek bij GGZ van 9.00 uur tot 11.30 uur.
Ik ben benieuwd!
Boterhammen in eigen maat
Mijn lief en ik vinden het Duinenbrood van de bakker erg lekker, maar ik werd niet goed van de dunne exemplaren ervan. Sinds vandaag zijn we daarom een snijmachine rijker waarop je zelf de dikte kunt instellen. Daarna gelijk een ongesneden brood gehaald en het snijden ging kinderlijk eenvoudig. Ik ben nu superblij met mijn boterhammen van 15 mm dikte. Alle gesneden boterhammen liggen als pakketjes in de vriezer. Oók handig!
Van groot naar klein
En toen liep ik tegen dit shirt aan dat niet meer in mijn maat was. Ik heb al eerder een te lange rok gekocht om korter te maken, dus zou ik van dit shirt een maatje kleiner kunnen maken? Ik keek naar de stiksels en het was wederom één rechte lijn.
Van klein naar groot
Merken interesseren mij niets. Ik koop simpelweg wat ik leuk vind. Mijn garderobe is daarom een mengelmoes van uiteenlopende merken: van Hema, Zeeman, Mexx tot Mart Visser. Vandaag kocht ik een shirt bij de Wibra, maar thuis gekomen was het bij het passen toch wat te klein. Ik had nog ergens een oud zwart shirt liggen en maakte deze toevoeging. Het zwart begint onder de oksels met 6,5 cm en eindigt in 5 cm. Daarvoor heb ik zelfs de mouwen moeten doorknippen. Heb ik nog nooit eerder gedaan, maar ik had weinig te verliezen. Van de zwarte toevoeging zie je aan de voorkant de helft en aan de achterkant de andere helft= ca. 2,5 cm. Dus op de foto lijkt het heel wat, maar bij het dragen lijkt het alsof het zo was bedoeld. Misschien dat ik nog meer zwart zal toevoegen. Ik zie dit shirt als een lapje stof met de nodige voorbereiding die al voor mij gedaan is.
“Echte” leesbril
In mijn handtas zitten standaard twee brillen: een voor veraf en een voor dichtbij. Je bent bijziend als je in de verte niet goed kan zien en je bent verziend als je dingen van dichtbij niet goed kunt zien.
Omdat de lettertjes op verpakkingen e.d. voor mij steeds kleiner werden, kocht ik leesbrillen bij de Blokker, de Hema.. enfin… waar iedereen ze wel kan vinden als je ze nodig hebt. Het zijn in feite vergrootglazen. Het hielp mij in ieder geval weer te kunnen lezen.
Jaren geleden had ik een – op maat gemaakte – bril gekocht voor veraf (TV, bioscoop, theater, auto rijden) en ik was erg benieuwd of mijn ogen inmiddels achteruit waren gegaan en liet weer een meting doen.
Het was te danken aan de opticien die beide (verziend en bijziend) ging meten en wat bleek? Mijn oogmeting voor verziend gaf nagenoeg geen verschil met mijn huidige bril, maar mijn bril om van dichtbij te kunnen lezen, gaf bij beide ogen een verschil aan. Daarmee deed ik er niet meer goed aan om goedkope kant-en-klare brilletjes te kopen bij de Blokker etc.
Ik verwacht mijn nieuwe leesbril ergens deze week. En zo ja, dan zal ik een foto posten. Ik heb gekozen voor de kleur kobalt blauw. Wat opvallend en afwijkend van mijn groene ogen.