Maand: augustus 2018

De laatste tijd merk ik dat als ik naar de tijd kijk ik tijden zie als 12:12 uur, 20:20 uur, 21:21 uur etc. Dat vind ik iets te toevallig! Ik ben mij daarin gaan verdiepen, want wat betekent dit? Volgens mijn vriend M. zou ik synchroon lopen met de intenties van het universum. Het intrigeert mij enorm en zocht ik naar de betekenis.

Vanavond zag ik bijv. ineens 21:21 uur

21.21 uur

Geloof in de ideeën en openbaringen die je ontvangt. Vertrouw op de kracht van je gedachten om je leven in positieve zin te veranderen. 1 We zijn allemaal 1 en daarom zijn we allemaal met elkaar verbonden door onze gedachten. Let op wat je denkt en richt je liever op je wensen.

 

Op de middelbare school heb ik reclamepsychologie gehad: wat mij betreft een vak dat iedereen zou moeten krijgen om inzicht te krijgen in wat er speelt en hoe de reclamemakers jou proberen iets aan te praten. Vroeger verkocht je misschien geen pen, maar succes. Sinds dit vak bekijk ik reclame altijd vanuit dat oogpunt. De gebruikte kleuren (waarom zijn bijv. patatzaken vaak geel?), het gebruik van tijd (op = op/dus bestel nu), de kracht achter de herhaling, het aanmoedigen tot aankoop, terwijl je dit niet eens overwoog en toch (misschien) gaat doen/het creëren van een behoefte, de tijd van de reclame (nooit zoveel reclame voor speelgoed gezien als in de aanloop naar de decembermaand) etc. etc.

De middelbare school ligt al ver achter mij, maar de lessen ben ik niet allemaal vergeten en het valt mij op dat wij – als vrouw – vaak worden aangesproken. Wij horen geen vaginale droogheid te hebben, want daar is iets voor, we horen geen vaginale schimmel te hebben, want daar is iets voor, we horen geen blaasje op onze lip te hebben, want daar is iets voor. En oh ja, alle vrouwen zijn uniek, dus daar is gelukkig een maandverband voor. Hoeveel soorten zijn er eigenlijk voor al deze vrouwen? Zo uniek zijn we blijkbaar niet. En oh ja, zijn het de genen of moet ik een crème smeren? Zijn dergelijke reclames niet allemaal er op gericht vooral geen rimpels te krijgen en vooral niet oud mogen worden?

Als ik deze reclames dan zet naast reclames voor producten voor de man…. Waar zou een man zich dan voor hoeven schamen? Wordt er bij hen op dezelfde manier een crème aangesmeerd die jeugdigheid/minder rimpels belooft? Gaat het scheren over intieme zones? Is er een middel voor de penis die vochtigheid bij een vrouw kan bewerkstelligen? Heb je ooit op TV een blaasje op de lip van een man gezien? Kunnen mannen dit niet krijgen?

Waarom is de reclame zelden een afspiegeling van onze samenleving en vaak zo stereotype…?

Reclame blijft mij fascineren, maar ik raad je aan je gezonde verstand te blijven gebruiken en je je niets moet laten aansmeren wat niet bij jou past.

 

 

 

Sommigen zullen jaloers zijn, maar ik ben nu 4 weken vrij en ik popel weer om aan het werk te gaan.

Als puber had ik ooit bedacht dat ik alle hoofdsteden van de wereld wilde zien, maar gaandeweg ben ik er achter gekomen (of heb ik gehoord) dat de hoofdsteden niet per definitie de beste/leukste/mooiste waren en liet ik het idee al snel varen.

Ik heb qua gezondheid (nog) geen beperking, maar ik heb een hekel aan reizen. Ik wel er dus wel zijn, maar wil er niet naartoe. Ik mijd snelwegen en heb een haat/liefde relatie met vliegen.

Geestelijk zou ik zoveel avontuurlijker willen zijn, maar zo gedraag ik mij helaas niet. Ik heb last van “kofferstress”; al die keuzes die ik moet maken, voel ik dus al stress bij de voorbereiding en tijdens de reis. Als ik – gelukkig veilig – op de plaats van bestemming ben, merk ik dat ik moeite heb met het ontspannen, omdat ik dondersgoed weet dat er ook een trip terug is geboekt. Puur relationeel probeer ik dit los te laten en te genieten van het nu. Dat gaat met ups and downs.

Meestal tref ik een bed dat zó beroerd ligt, dat ik alles mis aan thuis. Het gemak, mijn comfortzone. Alles lijkt thuis altijd beter, dus waarom kies ik dan iets wat serieus geld kost en wat mij niet gelukkig(er) maakt? Ik ben redelijk flexibel qua eten, hoewel ik sprinkhanen iets te exotisch vind. Ik ben best wel van local food, maar het moet er voor mij wel aantrekkelijk uitzien. Ook ben ik nogal van de hygiëne en als iets er smoezelig uitziet, verlang ik alweer naar thuis, waar het zeker ook niet brandschoon is, maar zijn de gevonden haren wel míjn haren.

Heb ik last van heimwee? Nee, niet bewust, maar ik realiseer mij op vakantie altijd de beperkingen t.o.v. het thuisfront. Heb ik last van inflexibiliteit? Ja, ik denk het wel .. deels … ik kan mij openstellen voor en genieten van de cultuur, de omgeving, de sfeer, local food, maar niet voor een slechte nachtrust, hitte, kampeergevoel (lees: beperkingen) en de schaduw over iedere vakantie: de terugreis.

Ik bezocht een blog van iemand die ook niet graag op vakantie gaat. De reacties dateerden uit 2011 en waren allemaal gericht op “snap je niet; ik kijk uit naar mijn vakantie” etc. Ik voelde me na 7 jaar niet geroepen om daar nog op te reageren, maar ik snap de blogger prima.