Van mijn jobcoach heb ik deze quote geleerd. Dit zal mij helpen om meer een Levensgenieter te worden, volgens mijn score in het Enneagram waar ik in april 2019 0 op scoorde.
Geregistreerd Partnerschap
Mijn lief en ik zullen vandaag zich als partners laten registeren! Waarom niet trouwen? Dat hebben we beiden eerder gedaan en een tweede man of vrouw klinkt niet ok, alsof het een tweede keuze is. Daarnaast zouden we niet gaan trouwen voor de kerk, wat voor mijn lief belangrijker is dan voor mij. Ik ben niet gedoopt en heb onvoldoende met religie dat ik trouwen voor de kerk belangrijker zou vinden dan voor de gemeente. Ik heb tegelijkertijd ook weinig met een gemeente en dat maakte het voor mij lastig om hieraan een draai aan te geven. Dus ga ik niet trouwen met de liefde van mijn leven, zeggen wij vandaag toch ja en zijn wij verbonden met elkaar ook al zijn we dat al 8 jaar maar dan “geregistreerd”. Een belachelijk klinische term, maar we doen het er maar mee..
Spoorloos?
Sinds lange tijd volg ik het programma Spoorloos en begrijp ik als geen ander hoe belangrijk het is om je roots te willen leren kennen. Er zijn zoveel mensen die op zoek zijn naar een soort van herkenning of erkenning. Ik zie zoveel needs bij degenen die ooit ergens zijn achtergelaten, geadopteerd zijn of zich misschien wel ongewenst voelen en ik voel me daar een ervaringsdeskundige in. Door de loop der jaren heb ik mij veelvuldig afgevraagd waarom ik de erkenning van mijn ouders ooit zo belangrijk vond. Waarom zit dit zo diep geworteld en kan ik het niet simpelweg loslaten? Waarom toonden zij geen begrip in mijn zoektocht naar mijn biologische vader? Mijn loyaliteit naar mijn ouders was enorm en wilde ik ze niet kwetsen, maar ik besefte op een dag ook mijn grens hierin. “Het is zoals het was en dat ontbrekende puzzelstukje gunnen jullie mij niet van harte, maar wil ik dit toch graag weten.”
Ik creëerde vroeger onbewust overlevingsstrategieën, maar passen deze eigenlijk nog wel bij mij anno 2019? Op dit moment ben ik er bewust mee bezig, omdat ik vooral wil geloven in mijn eigen kracht en daarvoor de erkenning alleen van mezelf belangrijk moet vinden. Feit is dat ik geen invloed heb op wat er achter mij ligt en in welke hoedanigheid ik ben geboren. Het gaat er dus om hoe ik zelf tegen deze zaken aankijk. Ik kan niemands gedrag veranderen, maar ik kan wel veranderen/ accepteren hoe ik zelf tegen dingen aankijk.
Het loopt in het programma Spoorloos weleens anders en daarom ben ik ongelooflijk dankbaar dat ik mijn biologische vader heb mogen ontmoeten. Ik zag dingen in hem die voor mij herkenbaar waren en snap ik daardoor ieders speurtocht naar zijn/haar roots. Tegelijkertijd wil ik iedereen die dit meemaakt ook een hart onder de riem steken/dit beeld nuanceren. Het ontmoeten van je roots/een biologisch iemand geeft geen garantie dat je gelukkiger wordt. Uiteindelijk komt het allemaal op jezelf neer en hoe je alles een plek weet te geven, waar je vrede mee kan hebben, wie je kan vergeven (ook jezelf) en dat je vooral bij jezelf blijft of dit gaat leren (bedoeld als een aanrader!). Voor mij heeft het bijzonder geholpen juist geen verwachtingen te hebben. Zonder verwachtingen immers geen teleurstellingen…
Heel trots!
Dion zou ontslagen zijn, omdat hij voor een bepaalde dienst niet had vrij gevraagd. Dit had hij wel gedaan en vond zijn ontslag onterecht. Hij heeft vervolgens een gesprek aangevraagd bij de baas van zijn baas en heeft gelijk gekregen! Hij werkt dus nog steeds bij Hoogvliet en zou hij aspiraties hebben om Teamleider te worden? Wauw!
Begrijp je Dion, dat dit herkenbaar voor mij was? Dat ik ten opzichte van de lagere school bijv. maling had aan docenten als ik vond dat jij in je recht stond? Ik heb wat afgetypt als ik vond dat een docent of whatever fout had gehandeld. Niet omdat je mijn zoon bent en je heilig zou verklaren, maar omdat ik altijd achter jouw waarheid heb gestaan. Ik ben er super trots op, dat je dit nu voor jezelf hebt opgeëist.
Als de oorbel goed is, maar de kleur net niet..
Wat te doen met oorbellen die in de winkel wel, maar thuis niet bij die ene jurk passen? Precies: simpelweg een permanent marker in het rood (in mijn geval) gebruiken! Niet alleen crea, maar ook low budget opgelost!
Heel trots!
In het kader van je school moest je een stageplaats vinden. Mijn idee op mijn werk bleek iets te uitdagend en vond je deze op de valreep via een goede kennis van je vader. Je kwam terecht in een verzorgingstehuis waar je het naar je zin had en zij ook blij met jou werden! Je hebt je stage succesvol volbracht en misschien kan je daar ook vakantiewerk gaan doen? Een stage is vooral gericht op leren en je leerde dat niet iedereen zomaar wat tegen je kunnen zeggen over hoe jij eruit ziet. Je pakt het goed op! (Ook al gebeurt er iets wat je niet aanstaat.)
Ik ben trots op jou dat jij je grenzen hebt leren aangeven en actie hebt ondernomen dat dit niet nog een keer gebeurt. Ik heb je ook wat tips gegeven hoe je zelf met zo’n situatie kunt omgaan.
Good job, Laurise! Vader en ik hebben er een grapje over gemaakt, dat dit zomaar de baan voor je leven zou kunnen worden! Time will tell..