Vandaag was mijn laatste werkdag. Na twee jaar is mij geen contract voor onbepaalde tijd gegeven en heeft dit niets te maken met disfunctioneren of een conflict, maar simpelweg geen geld voor een onbepaalde tijd contract. Ben ik er rouwig om? Ja en nee.
Ja, omdat ik het proces achter mij laat, zonder dat het echt af was. Ik was de enige in de organisatie die veel van het opleidingstraject afwist en was ik verweven met de materie. Ik wilde graag meemaken om het proces te gaan digitaliseren, maar werd dit steeds uitgesteld. Het was vreemd om vandaag de laatste keer de deur achter mij te sluiten, wetende dat ik hier nooit meer zal komen.
Nee, omdat ik ook toe ben aan een nieuwe uitdaging. Ik wil mij laten omscholen tot Verpleegkundige, maar de BBL-banen liggen niet voor het oprapen. Ik ben zó benieuwd wat ik later zal worden!
