De afgelopen maand ben ik werkzaam geweest als hulp in de huishouding. Een easy job? Nee, niet voor mij. Fysiek heb ik dit werk als zwaar ervaren ook in combinatie met de hoge temperaturen in Nederland. Voor sommige bewoners was ik er eenmalig, sommige heb ik nog terugzien. Het werk an sich heb ik ervaren als heel saai, maar ieder nieuw adres was voor mij een verrassing: van heel proper tot OMG .. waar moest ik beginnen?!
Wat ik aan het contract vervelend vond, was dat ik bijv. aanvankelijk dinsdagmiddag niet stond ingepland in het rooster, maar ineens toch naar een andere bewoner moest. Privé kon ik gedurende dit contract dan ook niets plannen. Tegelijkertijd moest ik leren hiermee flexibel om te gaan. Ik had aangegeven dat ik mij t/m 28-8 beschikbaar stelde voor alle gaten in het rooster en daar hebben de planners dankbaar gebruik van gemaakt.
Qua salariëring wordt dit soort werk slecht betaald, omdat het ongeschoold werk is. Ik mocht daarnaast woon-werkverkeer niet declareren. Dus mijn hulp aan een adres in Den Hoorn en daarna terug naar huis mocht ik dan niet declareren. Dus wat ik heb verreden aan kilometers was voor eigen rekening. Daarnaast verdiende ik als Hulp in de Huishouding ca. € 10,- per uur. Ik was in mijn vorige baan zoveel meer gewend, maar in de maand augustus zou ik niets verdienen en was deze optie beter dan niets. Ik kon voor de maand augustus een uitkering gaan aanvragen, maar daar had ik geen zin in. Ja, ik zou er recht op hebben, maar ik zat echt niet op die rompslomp te wachten. Ik teerde nog liever in op mijn spaargeld.
Naast dit “zakgeld”, heb ik ook stress ervaren, omdat het rooster aangaf dat ik bijv. binnen 4 minuten bij de volgende bewoner aan de slag moest. Ik vond dit een waardeloos systeem, omdat dit niemand zou lukken. Ik was dan bijv. 10 minuten met de auto onderweg, maar lunchtijd werd niet ingeroosterd. Geen een pauze trouwens. Alle bewoners wisten dat de begintijd een marge had van een half uur en dat was dan mijn pauze. Sommige bewoners waren super lief en relaxed, maar ik heb ook een paar bewoners leren kennen, waarvoor ik liever niet meer ingeroosterd zou worden. Zij hadden mij letterlijk gecommandeerd wat ik moest doen, zoals een dame die mij commandeerde om het tafellaken uit te kloppen.
Ik zag ook een paar keer een verpleegkundige aan het werk, terwijl ik aanwezig was. Niet iedere verpleegkundige nam de moeite mij gedag te zeggen. Dit zal ik meenemen in mijn opleiding. Voor mij is nl. zorg een som der delen en heeft een verpleegkundige slechts een andere rol dan een hulp of een verzorgende.
Respectloos en tegelijkertijd waardevol om dit deel van de zorg mee te hebben mogen maken. In mijn geval was dit werk maar tijdelijk, maar ik ervaar veel respect voor alle collega’s, die dit werk dagelijks doen!
