Mocht je de reclame niet kennen, zie deze dan via deze link: https://www.youtube.com/watch?v=6l-TV7t8iuE
Undiemeister gaat over heren ondergoed. Doel: De Nederlandse man bewust maken van zijn gebrek aan (onder)modegevoel en duidelijk maken dat ondergoed er ook toe doet.
Nu vind ik het nog maar de vraag of de Nederlandse man (is daar een omschrijving van?) zich niet bewust zou zijn van zijn (onder)modegevoel. En zo niet dan boeit het hem niet (genoeg) en hebben we reclame om je iets aan te praten. De reclame begint met het zien van 5 doorsnee mannen die ondergoed laten zien en waarvan Undiemeister zegt dat dit echt niet meer kan: Geen kinderachtige kleurenprints, die te krappe en te slappe slips en de tot het draad versleten oude boxer die je al lang had moeten weggooien. “Hou ermee op en neem jezelf serieus!” Met lekker zittend ondergoed van welk ander merk dan ook neem je jezelf niet serieus dus en waarom zou je? Is dat iets belangrijks?
Dan verwacht ik dezelfde mannen in het ondergoed van Undiemeister, maar nee, dan zien we ineens een getraind figuur in Undiemeister met – ach wat sneu – de slogan “Ich bin Undiemeister”. Je jeans, schoenen, merk trui en jas maken echt niet meer uit hoor!
Undiemeister wat een gemiste kans! Hoe staat nou die Undiemeister bij een niet gebruinde man zonder sixpack of bij een man met een buikje? Adverteren is duur, dus je wilt toch je doel bereiken? Je marktaandeel vergroten? Geld verdienen? De reclamekosten terug verdienen? Het lijkt mij anders een totaal zinloze missie.
Ik zou er een TV-serie aan kunnen wijden: mannen en vrouwen op straat interviewen wat zij van een reclame vinden en of zij deze aantrekkelijk genoeg vinden om tot koop over te gaan. Wat zij er goed aan vinden of wat zij missen in de reclameboodschap. Ik ben zó benieuwd! Ik zou een doorsnee man zo’n Undiemeister aan laten trekken en naar zijn bevindingen vragen. Zie jij het ook voor je?