Categorie: Dion

Les 1: Vul geen gaten op, maar laat een stilte vallen na je mededeling.

Les 2: Luister goed. Hoor ik een mededeling of een vraag?

Mijn advies: Op mededelingen hoef je niet te antwoorden. Er is je immers geen vraag gesteld. Wanneer iemand toch een antwoord wenst, vraag je wat de vraag was. Deze kun je vriendelijk stellen.

Wees je altijd bewust wat je wilt bereiken in het gesprek. Stel: ik sta straks weer buiten deze kamer, wat wil ik dan bereikt hebben?

Een (ex-)leidinggevende vertelde mij ooit: maak je hard voor de inhoud, maar zacht voor de relatie. Dit principe pas ik nog steeds toe. Kijk wat werkt voor jou! Waarom zou je je zacht moeten maken voor de relatie? Je weet nl. nooit of je ooit nog met elkaar te maken gaat krijgen en hoe belangrijk dit contact kan worden.

Wat mij ook heeft geholpen was de film: Flatliners. Dingen die je in het verleden hebt gedaan, kunnen je gaan achtervolgen. Sluit dingen dan ook goed/positief af in je leven.

De belangrijkste les is misschien wel: doe wat goed voor jou voelt. Laat je niet leiden door andermans meningen, maar volg je hart. Misschien kost dat offers om jouw doel te bereiken, maar waarschijnlijk krijg je er zoveel moois voor terug en voel je jezelf thuiskomen in je doel. Het is mijn ervaring dat heel veel mensen ergens iets van vinden, maar uiteindelijk gaat het om jou. Kies het pad dat bij jou past. Je hoeft je aan niemand te verantwoorden dan aan jezelf.

Vandaag sprak ik Dion in een supermarkt. Hij was met zijn vriend J. vandaag ontslagen, omdat hij cash had gestolen. Dit had ik zo niet achter Dion verwacht. Hij moet nu € 500,- terugbetalen aan deze werkgever. Geld dat hij allang heeft uitgegeven. Vader en ik zijn niet trots en begrijpen er weinig van. Zelf heb ik nog nooit 1 cent van een werkgever willen stelen en daarom begrijp ik er helemaal niets van. Dit is ons tweede kind op rij dat gesnapt is voor diefstal. Laurise noch Dion lijken zwaar onder de indruk voor hun vergrijp. Dion is nauwelijks nog bij mij, dus hoe houd ik hem in het gareel???

Vandaag is Dion ontslagen bij zijn bijbaantje, omdat hij een x cash uit de kas had gestolen, samen met zijn vriend J. Ze hebben beiden hun schuld bij het bedrijf opgebiecht, ook al kon het niets bewijzen. Ze zouden meer gestolen hebben dan waarvoor zij zijn aangerekend. Beide gasten reageerden nogal laconiek op mij. Ben ik trots? Nee, natuurlijk niet. Deze actie van mijn zoon staat zo ver van hoe ik met geld van anderen omga. Ik heb iedere cent van wie dan ook gerespecteerd en daarom staat deze actie dan ook ver van mijn bed. Ik ben teleurgesteld in Dion. Ik had hem simpelweg anders ingeschat. Mijn fout. Zijn fout. Wanneer hij volgens de wet zijn eigen consequenties zal moeten aanvaarden, laat ik hem los, hoeveel ik ook van hem hou.

Zoveel vragen .. waarom stal Dion? Was dit een incident? Kwam dit door zijn vriendschap met J? 500 euro boete, maar dit geld was al op. Waaraan?

Als kind van deze leeftijd besefte ik heel goed wat bereikbaar voor mij was en wat niet. Ik was tevreden met wat ik had en accepteerde ik wat niet voor mij was weggelegd. Ik voelde me er – als persoon – niet minder om. Hoe het komt dat nu ook ons tweede kind steelt, is voor mij een volkomen raadsel.

Intussen heeft Dion Appie verruild voor de Hoogvliet en lijkt hij het daar meer naar zijn zin te hebben. Hij heeft cursussen hiervoor gevolgd en ik denk dat hij – hoe dan ook – daar niet op zijn plaats is. Prima misschien voor nu, maar op de korte termijn verwacht ik wat anders. Iets wat steeds beter bij hem zal passen. Ik ben geen helderziende en mogelijk zit ik goed fout, maar zo voel ik het nu.

Dion lijkt op onderdelen op mij, dat empathische vooral en ik denk dat hij het ver zal schoppen in zijn EQ kwaliteiten.

Ik ben nog steeds benieuwd wat later zijn passie zal worden. Zijn huidige opleiding zie ik niet als een verlengde van zijn ziel, maar misschien dat er later een vacature voorbijkomt, waarin alle puzzelstukjes op zijn plek vallen en Dion zich thuisvoelt in deze nieuwe baan.

Dion wil graag dit weekend met T in Drenthe verblijven, maar heeft wel tentamens. Hoewel ik hem snap, heb ik het hem afgeraden. Hij suggereerde (via Whatsapp) dat hij met haar ging leren. Ik reageerde sceptisch. Dion kende het woord niet en ging de betekenis opzoeken. Dion bleef aandringen of het mocht. Ik antwoordde uiteindelijk: “Ga gerust. Don’t blame me als je cijfers kut zijn.”

Vandaag heb ik gekookt voor 4 personen. Dion was er niet.

Dion lijkt slechts geïnteresseerd te zijn in het menu alhier. Hij laat niets van zich horen en is bij vader. De afspraak dat de kinderen hier zouden moeten zijn, is een farce. Ik weet even niet waarom ik mij überhaupt zou moeten houden aan het echtscheidingsconvenant… Ik baal ervan en ik begrijp het niet. Ik mis de steun van vader.

Vandaag meldde Dion dat hij moet worden opgenomen in het ziekenhuis, vanwege een ontstoken teen. Omdat hij nu stage loopt in een 5 ***** restaurant, stelt hij deze operatie uit tot na deze stage.