Vanmorgen hadden vader en ik een afspraak op de basisschool. Laurise krijgt tot 1 april 3 x per week een half uur extra begeleiding in de rekenleerlijn en de RT zou graag verlenging willen vanaf 1 april 2016 t/m het einde van het schooljaar. In het team zaten de RT, de schoolmaatschappelijk werkster en een dame die over de besteding gaat van het geld. Van alle doelen die beschreven staan, miste zij de terugkoppeling in de klas of hoe het daar weer verder wordt opgepakt en het sociaal-emotionele aspect in de ontwikkeling van Laurise. De vraag rees of de RT’er daar nog wat aan kon bijschaven. Als hij dat vervolgens niet goed doet, krijgt Laurise nog RT voor een half uur per week voor die laatste maanden, want dat geld krijgt de basisschool al. Hij zou eerst een concept sturen. Ik vraag mij dan altijd even kort door de bocht/snel af: gaat het nu om jouw job/jouw inkomsten of hebben we hier nog over Laurise? Ik heb geen verstand van handelplannen, ik ben ook geen pedagoog, maar ik zie wel wat Laurise (gelet op haar achterstand, attitude, laag IQ) nog verder moet leren of welke handvatten ze nog meer aangereikt zou moeten krijgen. Ik heb in het gesprek aangegeven het jammer en vreemd te vinden dat zo’n “arrangement” nog voor de resterende maanden in gang gezet moet worden i.p.v. dat iets dergelijks tot het einde van dit schooljaar van toepassing is. Op zich deed de dame van het geld zich wel bereidwillig voor, maar tegelijkertijd verschool zij zich achter de mensen van het zgn. “expertisecentrum” en hoe zij dit dossier zouden kunnen beoordelen (negatief als RT’er zijn huiswerk niet goed zou doen).
En als ik een dergelijk gesprek dan even van een afstand observeer, proef ik eigenlijk alleen maar eigen belangen over de rug van een leerling. Dat zgn. pedagogische sausje op een dossier vol met testjes, grafieken en analyses en wat er “geborgd” [ook zo’n term] is… verveel m’n geest niet en help dat kind!
Heel kort is de vervolgschool nog besproken: waarschijnlijk de St. Paul, waarop de “gelddame” aangaf dit “interessant” te vinden. Andere ouders waren inmiddels gearriveerd voor een gesprek en moesten wij snel afscheid nemen van elkaar, anders was ik hier graag verder op ingegaan. Fijn dat ik iemand vandaag iets interessants heb mogen meegeven of zal het onkunde zijn geweest om hierop adequaat te reageren?