Voor de adoptie naar Nederlands recht moeten wij een verklaring overleggen waaruit blijkt dat Laurise niet in het gezagsregister voorkomt. (Ik wist niet dat een dergelijk register bestond.)
Paul heeft de griffier van de rechtbank te Amsterdam (sector Kanton) een brief gestuurd. Dezelfde brief is teruggestuurd met de stempel dat “minderjarige niet voorkomt in hun gezagsregister” (+ datum + handtekening uiteraard). Ik kan mij erover verbazen dat anno 2008 op een dergelijke wijze nog moet worden gecommuniceerd.
Na een off-day is Laurise de afgelopen twee dagen heel vrolijk en (denk in kleine stapjes) bespeuren we bij haar assertiever gedrag. Zo vroeg ze mij bijv. om een snoepje. Dat gesprek ging ongeveer zo:
“Mag ik een snoepje?”
Ja, waar zijn de snoepjes dan?”
“Uhm”
“Ga maar zoeken. Als je heeeeel dichtbij bent, zeg ik “warm” en als je niet dichtbij de snoepjes bent, zeg ik “koud”.”
(Ik twijfelde of ze het verschil met echt warm en koud zou begrijpen, maar dat ging gelijk goed!)
Laurise vond snel de snoepbox.
Ze koos een doosje met rozijntjes, maakte het open, herkende misschien de smaak en zei
“nee, een andere”.
Of zoals vandaag met Paul:
Paul ging verven en Dion mocht helpen. Laurise wilde ook helpen, maar dat mocht ze niet “omdat ze mooie kleren aanhad”, zei Paul. Laurise antwoordde boos:
“Ik ga niet praten.”
“Waarom niet?”
“Omdat jij “nee” zegt.”
Paul moest hier erg om lachen.
Ik vind het gesprekje vooral super, omdat ze nog niet eerder een goed antwoord had gegeven op een “waarom?-vraag”. Tot vandaag antwoordde Laurise met “Ik moet..”
Laurise is nu ook vrij snel klaar met spelen en vraagt dan of ze naar boven mag om iets anders uit te zoeken of ze vraagt of ik een box naar beneden wil tillen. Die box heeft ze dan zelf uitgekozen. Soms speel ik mee, soms speelt Laurise alleen of met (één van) de jongens.
We moedigen Laurise (thuis) aan om te dansen als ze muziek hoort, omdat we hebben gemerkt dat ze graag danst. Het grappige is dat ze ook in een winkel met achtergrondmuziek soms ineens even gaat dansen.
Laurise heeft het de afgelopen week ook een paar keer gehad over Haïti, dat we haar kwamen ophalen en dat we met het vliegtuig gingen en ik vertel haar dan steeds hoe leuk ik het vond dat ik Laurise eindelijk zag. Andere woorden om mijn gevoelens uit te drukken komen later wel.