JAAAA, gymschoenen

Om 10.00 uur werd ik door Paul wakker gemaakt met een verrassende mededeling: Laurise zit op school!
Het was als volgt gegaan: Laurise wilde graag met de jongens meelopen naar school (wat ze wel vaker had gedaan). Paul had daar wel oren naar, want hij wilde vandaag beginnen met het strakke regime van een doordeweekse dag om op tijd op school te zijn. Dus Paul had tegen Laurise gezegd “ok, maar dan moet je wel snel je boterham opeten en aankleden.” [En ja, de boterham was binnen 5 minuten op.] De kids gaan allemaal in dezelfde gang naar school (zeer handig met brengen en halen overigens!). De klas van Dion is tegenover de klas van Laurise en Laurise ging uit haarzelf haar klas binnen. Om te wennen vond Paul dat prima. De juf van Laurise stelde echter voor haar te laten blijven en dat ze na een uur zou worden opgehaald. Laurise keek verrukt en wilde graag blijven, dus stemde Paul ermee in. De andere juf van Laurise was er ook heel even en ze waren er beiden van onder de indruk hoe goed Laurise al Nederlands kan spreken.

Door het raam zag ik even later Laurise huppelend naast Paul naar huis komen. Ok, dat zat wel snor. Toen ze binnenkwam vroeg ik aan Laurise: “Waar was je nou? Overal ging ik Laurise zoeken, maar Laurise was er niet.” Ze kwam (Nederlandse) woorden tekort om haar enthousiasme te kunnen verwoorden. Ze keek super blij, ze was op school, had het over een appel eten (dinsdag is fruitdag) en dat ze tekeningen had gemaakt met veel zon die ze vervolgens trots liet zien. Ik was verrukt bij het zien van zoveel blijheid!
Paul ging hierna naar z’n werk en Laurise ging met autootjes spelen. Ze bleef vrolijk, en deelde diverse keren nog haar ervaringen van de eerste schooldag. Op een gegeven moment zei ik “Maar je hebt nog geen tas voor school en geen gymschoenen, dus die moeten we nog kopen. Tristan heeft een rode tas voor school, Dion heeft een zwarte, maar Laurise heeft nog geen tas voor school en ook geen gymschoenen” Ze stond erbij te dansen toen ze herhaalde “JAAAA, gymschoenen!”
Nog geen 10 minuten later stond ze voor me en zei “thuis”. Ik keek haar bedenkelijk aan “thuis? Ja, dit is thuis.” Ze keek me aan met een gezicht van “je-begrijpt-mij-niet” dus speurde ik verder in m’n hoofd.. “oh, tas! Ja, we moeten nog een tas kopen.” Nadat we Wessel hadden uitgelaten, zijn we in Nootdorp geslaagd en liep ze de rest van de middag met een Dora schooltas op haar rug en had ze haar nieuwe Dora gymschoenen aan. “Papa laten zien!” De rest van de dag heb ik moeten vertellen dat het nog 1x slapen was en dat Laurise dan weer naar school mag. Morgen gaat ze een hele ochtend.

Paul vertelde dat ze op school had gefietst en dat de juf de kleuren had uitgelegd. We slaakten bijna een zucht van verlichting, dat het niet alleen bij ons soms bikkelen is, maar dat ook op school hieraan aandacht wordt besteed. De net opgedane kennis en vaardigheden sloten in ieder geval goed aan.

’s Middags moest ik naar de dermatoloog en kreeg Laurise 4 stickers. De dermatoloog complimenteerde Laurise hierbij voor haar “rustig op een stoel kunnen wachten.” Trots nam ze de stickers in ontvangst. Thuis plakte Laurise de stickers op haar eerste twee tekeningen die ze op school had gemaakt.

Laurise heeft het vandaag geweldig goed gedaan met het vragen om bijv. drinken, deed ze de dingen die ze kan en was het een zeer gezellige dag.