Knuffelbeest

Linda Laurise

Vandaag merkte ik dat Laurise de filmpjes op TV steeds beter kan volgen (omdat ze gaandeweg steeds meer woorden onthoudt). Als ik erbij zit dan doe ik precies hetzelfde eigenlijk als bij de jongens toen ze een jaar of 2 waren: als bijv. een baby huilt, maar op TV daar niets over wordt gezegd, dan zeg ik "baby huilen" wat Laurise dan (uit haarzelf) nazegt.

Mij bekroop het gevoel dat ik te weinig aandacht besteedde aan de jongens in de zin van bewuste aandacht en niet een terloops antwoord in de wandelgang. Ik merkte dat Laurise het ingewikkeld vond toen ik volop aandacht schonk aan Dion om samen met hem zijn la met sokken eens uit te zoeken op de goede maat. Ze zei steeds "mama, kijk", maar elke keer kreeg ze het antwoord "mama is even bezig met Dion". Ik wist wel waarnaar ik moest kijken, maar ik vond het belangrijk haar de boodschap mee te geven dat het leven niet alleen om haar draait en dat aandacht wordt verdeeld. Tijdens de keren van vraag en antwoord keek ik Laurise wel heel even aan en zag ik een sip gezicht.

Dat Laurise veel om bevestiging vraagt, vind ik begrijpelijk en dat mag ze ook van mij. Tegelijkertijd is ze super enthousiast als ze zichzelf ziet (in de spiegel of op een foto ergens in huis) en roept ze haar naam met een uitroepteken. Laurise maakt nog vaak de opmerking "voor Laurise" en dan moeten we haar regelmatig corrigeren.
Als we haar op gedrag corrigeren, vindt ze dat ingewikkeld. Ze dreigt dan in zichzelf te keren en verandert het blije meisje in een geblokkeerd standbeeld.
Als we haar corrigeren in het uitspreken van een woord, dan oefent ze leergierig mee.

Inmiddels ben ik er wel achter dat haar lievelingskleur roze is [zucht]. Zo is in haar puzzelboekje bijv. roze te vinden en wat zegt ze dan? "Voor Laurise". Ik voeg dan toe dat Laurise dat een mooie kleur vindt? "Ja". Vanmorgen gaf ik haar het aankleden cadeau door haar te helpen met alles en toen ze klaar was, liep ze naar haar kast en wees ze een roze T-shirt aan. ["Nee schat, je bent al aangekleed, misschien morgen aandoen?"]. Ik heb mijn rozeloze keuze gecompenseerd met roze sokken, roze haarband en roze ketting. [Pff…] en toen was Laurise weer volmaakt gelukkig :))
Die roze haarband had ze trouwens zelf uitgekozen. Eerst trok ze haar haar heel strak naar achteren (en dat heeft ze vaker bij zichzelf gedaan en dat doet ze ook altijd bij haar poppen of bij haar vader of mij). Dus vroeg ik aan Laurise "Wat wil je in je haar? Staartjes [deed ik voor] of een haarband? [ik liet een gele zien]. Ze wees naar de haarband. Ik deed de gele om, ze bekeek het in de spiegel en schudde met een mimiek van "mwah..nee". Ik pakte haar hele mand vol met haarversiersels en toen pakte ze dus de roze. Ok.. ik had beter moeten weten.., maar ik heb het ruimschoots goed gemaakt door de roze sokken en de roze ketting.

Toen ik Laurise hielp met aankleden, realiseerde ik mij dat ik Laurise weinig knuffel of haar spontaan een kus geef. 
Voelde ik die behoefte niet of verdrong ik de aandrang? Wilde ik de jongens daarmee niet achterstellen? Daar ben ik over gaan nadenken, want het zat me dwars.
Ik weet van mezelf dat ik niet zo’n knuffelbeest ben. Ik heb ook niet zo’n hoog teddybeergehalte, dus kinderen komen zelden spontaan bij mij op schoot. Het lichamelijke contact dat ik met de jongens heb, bestaat uit stoeien, kietelen en dan een kusje, maar die vegen ze er altijd af. Als je een jonger kind verzorgt en dat bijv. nog niet kan lopen, dan draag je het kind en verschoon je het of je geeft het te eten. Al met al is er dan van nature meer lichamelijk contact. En natuurlijk heb ik de jongens vroeger geknuffeld en gezoend, maar toen waren ze veel jonger. Laurise is 4 jaar, redelijk zelfstandig, hoeft niet meer gedragen te worden of gevoerd of verschoond, dus die lichamelijke contacten blijven achterwege. Laurise komt niet snel bij ons op schoot zitten, dus dan word ik ook niet "getriggerd" met het idee dat ze dat belangrijk vindt. Ik vind dat het initiatief veel meer bij mij (of Paul) moet (gaan) liggen in de mate die bij ons past. Want ook al is Laurise qua kalenderleeftijd 4, ook op dit vlak hebben we een inhaalslag te maken