Op 18 januari ben ik niet alleen 44 geworden, maar was het ook precies een jaar geleden dat het dossier van Laurise uit de IBESR kwam. We waren toen nog in de volste overtuiging dat zij in 2007 met ons verenigd zou worden. Een paar maanden rechtbankprocedure en dan in de MOI nog een paar maanden en dan het paspoort, dat moest toch wel lukken in 2007? De domper kwam dan ook extra hard aan toen ik mij realiseerde dat alle afdelingen veel trager functioneerden en dat wij Laurise helemaal niet in 2007 zouden ophalen. Ik vond het steeds moeilijker worden mijn zinnen ergens anders op te zetten en het wachten begon veel van mijn energie op te eisen. Machteloos sta je en je kunt niet meer dan afwachten en wachten.. dag in-dag uit, week in-week uit, maand in-maand uit, jaar in-jaar uit.