Na een (gezellige en leerzame) eerste schoolweek, waren vader en ik vanavond op de ouderavond aanwezig. Eerst hoorden we een algemeen verhaal met de inhoudsopgave van de avond, waarna het woord werd gegeven aan een dame van de HTM. Ze had voor de gelegenheid haar uniform aangetrokken, omdat we anders misschien .. ja, waarom eigenlijk? Jaaa, uw kind is nog niet zo gewend met het openbaar vervoer te reizen (klopt) en daar willen we graag wat meer over vertellen (prima), maar dan .. haar voorbereide presentatie had de standaard indeling van een powerpoint presentatie. Een inleiding (een PR-praatje over de HTM en hoeveel passagiers ze wel niet jaarlijks vervoerden, welke vervoermiddelen er zijn (hé dat is een tram en dat is – oh ja – een bus.. , incl. het nieuwe type en waarom het nieuwe type (echt, dit had je niet willen missen). Alles in het kader van de opgeschroefde veiligheidseisen waaraan de nieuwe tram aan voldoet. Nog niet alle trams zijn vervangen, maar .. still there? dat er zowel controleurs als gastheren “aan boord” konden zijn en wat hun functie inhield, uiteraard met foto voor het geval je je zou vergissen in de bevoegdheden van deze mannen (waarom geen vrouwen? enfin..) toen een tussenstuk over boetes om vervolgens af te sluiten met de kosten van een maandabonnement, jaarabonnement of reizen per OV-chipkaart. Kortom, het was allemaal duidelijk en vooral zonde van de tijd. Althans, het idee vond ik wel goed, maar wat Laurise hier nu aan heeft? Ik wil dan niet lullig doen en ik stel dan uit beleefdheid geen vraag hierover. Toen ik haar passeerde zag ik haar enorm rode konen en dat zag er nogal aandoenlijk uit. Soms is het goed je kaken op elkaar te houden en het maar even zo te laten zoals het is.
Zonder verwachting immers geen teleurstelling.