Laurise draagt inmiddels kleding in maat 122/128 en deze maand wordt ze 6 jaar. Het haar zal wel groeien, maar het ziet er nog steeds heel kort uit. Knoetjes op het hoofd kunnen daarom beter in 3x dan 2 staartjes, omdat de lengte het daarvoor net niet redt. Laurise heeft een talent ontwikkeld om woorden te omzeilen die ze niet kent. Vragen hoe iets heet, doet ze nog niet vaak. Ook zit het nog in haar systeem om iets te kiezen wat ze eigenlijk niet wil, omdat ze geen zin heeft om actie te ondernemen. Dat klinkt misschien niet zo positief, maar laat ik een voorbeeld geven. Er wordt drinken ingeschonken (citroensiroop met water), waarvan Laurise aangeeft dat ze dat niet zo lekker vindt. Ok, dan pak je de rode limonade uit de koelkast. Laurise deed de koelkast open en zocht, sloeg de limonade over, keek naar de volgende “plank” en bleef maar turen in de koelkast, zonder iets te vragen, zonder iets te doen, zonder iets te pakken. Vader en ik weten dat dat haar manier is om eigenlijk aan te geven dat ze helemaal geen zin heeft om te zoeken/vinden. We voeden echter de kinderen op dat de koelkast niet lang open mag blijven staan, dus zeggen we altijd dat de kids een beetje moeten opschieten. Laurise was niet tot actie te bewegen en wilde teruglopen naar de citroenlimonade.
Vader heeft toen bevestigd dat ze dat niet lekker vond en dat ze de rode limonade zou zoeken. Laurise loopt terug naar de koelkast, lijkt de limonade te zien, maar pakt die niet. Wij snappen dit niet zo goed, omdat ze iets niet wil pakken wat ze graag wil en dan maar iets wil drinken wat ze niet lekker vindt. Wij hebben er steeds voor gekozen haar het af te laten maken, omdat we menen dat er zoveel dingen zullen zijn waar je geen zin in hebt, maar soms toch moet doen. Ook om te ervaren dat sommige dingen – achteraf – niet zo moeilijk waren (dus succeservaring) en je moet doorzetten om je doel (hoe klein ook) te bereiken. We hadden er ook voor kunnen kiezen om haar de citroensap te laten drinken (met als boodschap als je je best niet doet, zal je met minder genoegen moeten nemen, of om te benoemen dat citroensap misschien wel lekker is, nu ze het toch opdrinkt), maar daar kiezen we dus vaak niet voor, omdat Laurise snel dingen opgeeft en wij haar (toch) met kleine dingen willen stimuleren.
Maar doorgaans gaat het heel goed met Laurise. Qua gezondheid gaat het heel goed en op school is ze nog steeds erg geliefd en speelt ze steeds vaker bij vriendinnetjes. In de winkels krijgt ze heel vaak complimentjes en is Laurise een heel vrolijk meisje. Nou ja, die nukken hebben de jongens af en toe ook. Die vertonen ook regelmatig uitstelgedrag. Dus wat dat betreft is er eigenlijk niets bijzonders te melden en ik denk dat dat ook zeker een reden is waarom ik onregelmatig het weblog bijwerk.