Gisteren ontving Laurise bericht dat zij een verblijfsvergunning heeft. Die vergunning moeten we binnen 2 maanden persoonlijk (met Laurise uiteraard) afhalen.
Het is alweer bijna een week geleden dat Paul en de kids naar pinksterkamp gingen en ze hebben het daar heerlijk gehad. Laurise heeft in het bos kunnen schommelen en ze heeft vooral met Hinde en Ayla gespeeld.
Als ze werd meegevraagd, keek ze eerst naar Paul voor toestemming (goed!). Verder heeft ze vooral Paul z’n hand vastgehouden, wat Paul van tijd tot tijd als vermoeiend heeft ervaren. Mensen hebben gevraagd hoe Laurise reageert op het hondje Wessel. Aanvankelijk liep ze van hem weg of liep ze met een boogje om hem heen. Angstig gedrag kan bij een hond resulteren in overheersend gedrag, dus moest ze van ons minstens blijven staan of haar weg blijven vervolgen.
Laurise vindt Wessel heel erg lief en ze aait hem af en toe op een onwennige manier. We hopen dat ze erg went aan Wessel en dat ze dikke vriendjes worden.
Qua spraak proberen we Laurise beter te laten articuleren. Ze spreekt namelijk veel met de kiezen op elkaar. Ook qua stemvolume mag ze soms wel wat harder spreken. Het onzekere kan Laurise ook uitstralen in haar houding door bijv. te friemelen aan dingen of niet rechtop te staan.
Momenteel zijn we met haar bezig om (vier) kleuren te benoemen: blauw, rood, groen en geel.
Wat we niet begrijpen is dat Laurise in de badkamer nog weet wat groen is en als ze twee tellen later op bed ligt en ik iets groens aanwijs, ze deze kleur niet meer kan benoemen. Dit zou kunnen wijzen op vermoeidheid, maar het niet meer weten gebeurt ook eerder op een dag. Ze kan dan niet meer op het woord komen. Zeg ik het woord, dan kan ze de juiste kleur wel aanwijzen.
Soms heeft Laurise helemaal geen zin in deze oefening en geeft ze heel snel een (verkeerd) antwoord of zegt ze direct “week ‘m meer” [weet ik niet meer]. Laurise moet van ons eerst deze zin goed herhalen en dan nog even langer nadenken en dan zien we een mimiek … alsof we haar hersenen bijna horen kraken, maar een antwoord komt dan niet meer.
Vandaag kwamen Annemarie met Siebe en Kaya langs. De cadeaus voor Laurise werden door Siebe en Kaya gegeven. (We twijfelden wat nou het handigste was na 3 maanden..) Laurise kreeg een boek (Letterwinkel) en plastic pizza wat ze allebei erg leuk vond. Ze heeft niet gespeeld met Siebe (ook 4 jaar) en/of Kaya (2 jaar).
We hebben vandaag voor het eerst Memory met Laurise gespeeld om haar geheugen wat proberen te trainen. Ze mocht eerst de 3 leukste afbeeldingen zoeken en na uitleg van het spel bleek ze een kanjer in het vinden van de duo. Ze had zichtbaar lol in het spel en – leermoment voor Tristan – ze juichte ook als zij niet de winnaar was. Na 3 setjes, maakten we er 5 van en ook dat aantal ging haar goed af.