Vroeger kreeg ik als vak reclamepsychologie en dat vond ik uitermate boeiend. Je verkoopt geen pen, maar succes bijvoorbeeld, kleuren die bewust gebruikt worden (ooit een paarse patatzaak gezien?) en ik lees met gepaste afstand informatie van Adformatie, omdat ik niet in de reclamewereld terecht ben gekomen. Reclame boeit mij er niet minder om, ook al verdien ik er mijn brood niet mee. Voor een deel snap ik reclame heel goed en deels trap ik er met eigen ogen in. Soms wint de illusie het simpelweg van de wetenschap. Ik snap dat een verpakking met maar 1 kleur minder aanspreekt dan een product met meerdere kleuren, etc., maar ik probeer kritisch te blijven. Als ik dan van deze verpakking bijv. lees “33% minder vet** dan lees ik daar niet overheen. Ik vraag mij dan altijd af: 33% ten opzichte van wat? 33% zegt mij nl. niets. Dus let ik op de ** wat verwijst naar elders op de verpakking en dat elders houdt in: 33% minder dan normale aardappelchips. Uhm, men gaat er dan van uit dat ik het vetgehalte weet van “normale aardappelchips”? Wat is dan de norm? Beter geen chips eten, toch?
