Zenuwslopend is het wachten op de uitslag van de instaptoets. Ik heb nu zoveel adrenaline in m’n lijf, dat ik geen slaap voel, ook al is het al laat. Van deze toets hangt mijn toekomst af. Is it meant to be?? Ik vind het zoooo ongelooflijk spannend, dat ik een dot painting ben ga maken. Ik geef mijn schilderijtjes geen naam, maar dit noem ik The Waiting. Of het Engels is of niet.. ik ben in afwachting van de uitslag, waarvoor ik niets meer in de hand heb en zal ik moeten afwachten. Ik ben om half 3 naar bed gegaan. De instaptoets was vanaf half 4 tot 9 uur ’s avonds. Het geven van antwoorden ging op tijd in secondes. Was ik te laat met het beantwoorden van vragen, dan ging ik naar een volgend scherm en was de vorige dus sowieso fout. Het überhaupt snel antwoorden op vragen (uren lang) heb ik ervaren als stressvol. Er was zelfs even dat moment dat ik niet verder durfde. De lat om hiervoor te slagen, lag voor mij zo hoog! Tijdens de toetsen waren er momenten dat er even rust kon worden genomen, maar de toetsen bij elkaar moesten wel op tijd af. Ik voelde niet de tijd om rustig mijn meegebrachte salade op te eten en heb ik alleen een pauze genomen om even te lopen en water te drinken. Kort, want hoeveel tijd zouden de resterende toetsen nog kosten? Ik heb het gered in de tijd en toen ik thuiskwam, heb ik mijn salade alsnog gegeten.
Samen met deelnemer S. word ik morgen om 8.00 uur gebeld of ik door ben of niet.