De overeenkomst is nog een keer verlengd en daar ben ik zó ongelooflijk blij mee! Niet om maar een baan te hebben, want ik denk niet dat ik daar goed in zou zijn, maar omdat mijn baan een schot in de roos is en op heel veel vlakken zo bij mij past. Zo heb ik in een baan nog nooit zo vaak gelachen en ga ik wekelijks (nog steeds) met plezier naar m’n werk. Ik moet me onregelmatig verdiepen in zaken waar ik geen kaas van heb gegeten en dat zorgt ervoor dat ik me geestelijk niet verveel en net zo vaak uit m’n comfortzone moet komen om nieuwe dingen te leren. Soms ligt iets me goed, gaat het bijna vanzelf en soms ligt iets mij voor geen meter. Ik vind het waardevol om al die dingen te mogen ervaren.
Al het zuivere wat ik heb mogen aantreffen in mijn werk zijn voor mij de mooiste herinneringen. Ik ben in mijn CV voornamelijk zakelijk “opgevoed” en verkeerde ik toen in vooral driedelig grijs-kringen. In mijn huidige werk heb ik voor het eerst kennis mogen maken met een andere kant van onze samenleving die voorheen voor mij onzichtbaar was. Al die mensen, al hun verhalen; ik heb ze enorm leren waarderen. Al het pure heeft mij ook geleerd te relativeren.
Als ik terugdenk aan alle die “veilige” onderwerpen toen in de koffiehoek, zoals het hebben over kinderen en de vakantie (of je bent geweest of je moet nog), dat oeverloze oppervlakkige, zeg maar, (waar mijn geest steeds allergischer voor werd), dan besef ik des te meer hoezeer mijn huidige werk een verlengstuk is geworden van hoe ik nu in het leven sta.
Mijn werk voelt als een soort thuiskomen en daarom ben ik zo happy met de verlenging. Wat er ook mag gebeuren, ik voel me dankbaar dat ik er getuige van mag zijn en weer zal leren en ervaren.