Vandaag kwam ik een inlogcode tegen voor de Metro. Wie dat niks zegt: dat is een (gratis) krantje dat je in het openbaar vervoer kunt pakken. Vroeger had je daarnaast ook nog de Spits!, maar die is helaas ten ziele gegaan. Helaas, omdat ik toen een lichte voorkeur had voor de Spits!
Anyway, het is mijn droom om maandelijks een column te mogen schrijven voor een tijdschrift, zoals Happinez. Als ik nl. die columns weleens lees, dan vraag ik mij meestal af waarom ik geen podium zou kunnen krijgen voor mijn sores en hoe ik wat heb geleerd. Ik heb mij erin verdiept waaraan een column zou moeten voldoen, waarvan ik mij tegelijkertijd heb afgevraagd of die insteek ook echt zo strak wordt gehanteerd. Zo schrijft bijv. Susan Smit al maandenlang in Happinez over het feit dat ze onverwacht verlaten is door haar vriend/vader van haar twee kinderen en reflecteert ze daarop in haar column. Maar het is wel een column of eigen therapie.. dus dat kan ook?
Toen ik een lange tijd geleden de oproep van de Metro las om een column in te sturen, heb ik ook snel gereageerd. Maar wat bleek? Mijn column moest op voorhand al tig keer geliked zijn om überhaupt in aanmerking te komen. Ik had geen idee waar ik zoveel likes vandaan moest halen en ik heb ook geen 500 vrienden op FB, dus dacht ik al snel: f*** it: ik heb een prima verhaal te vertellen, maar dit vind ik niet fair. Wat zegt al die likes in een soort voorronde over het verhaal?
Ik heb daarom daarna nooit meer aan zoiets meegedaan, maar mijn droom is still alive!
Nou sorry, maar als metro zo werkt dan zou ik denken …….Jij bent veel meer waard en al die likes heb je zeker niet nodig!
XXL