Sommige dingen zou je op school al geleerd moeten hebben, vind ik. Maar misschien is er ook niets op tegen en er juist veel voor te zeggen als je door schade en schande leert. Het is lang geleden dat ik het las. Het was een artikel in de Happinez. Ik weet helaas niet meer wie er toen geïnterviewd werd, maar de strekking van zijn verhaal is mij altijd bijgebleven. Ik kan zijn tekst dan ook niet meer citeren, maar slechts mijn herinnering eraan delen.
Het verhaal ging erover dat in veel therapieën teruggegaan werd naar de jeugd, de baarmoeder etc. Hij zag dat anders. Natuurlijk of (zeer) waarschijnlijk heeft ieder kind een bepaalde bagage meegekregen vanuit zijn jeugd, MAAR – en dat was voor mij een totaal andere invalshoek om zoiets te benaderen – JIJ (lees: kind) hebt iedere dag, ieder moment van de dag ZELF de keuze hoe JIJ (als inmiddels volwassene?) in het leven wilt staan. Bagage bestaat uit verschillende gradaties en sommige lopen als een rode draad door iemands leven, maar die keuzevrijheid hield mij vanaf dat moment wel bezig. Dat artikel heeft mij doen laten inzien dat ik zelf verantwoordelijk ben hoe IK mijn leven invulling wil geven en dat ik – en ik alleen – daarvoor keuzes kan of moet maken om te worden wie ik wil zijn.
Als ik het artikel ooit nog vindt, zal ik dit bericht updaten.