Vandaag kwam ik op een kamer van een cliënt. Het viel mij op dat zijn bed was opgemaakt en dat er op zijn bed twee foto’s lagen van oudere kinderen. Een collega vertelde mij dat deze bewoner dat iedere dag doet. Ik weet niets van het verleden van deze persoon, maar dat hij iedere dag trouw twee foto’s op zijn bed legt van zijn kinderen, vond ik heel bijzonder. Zover ik weet, leven deze kinderen nog, maar heb ik ze in al die jaren nog nooit gezien.
Foto’s op je bed leggen in plaats in te lijsten om er naar te kijken.. Misschien achterhaal ik ooit de gedachte hierachter.