Nadat ik mijn lief gedag had gezegd bij een station, begaf de motor van mijn auto het bij het eerstvolgende verkeerslicht. Ik kreeg mijn auto niet meer aan de praat en ik belde mijn lief en daarna de Wegenwacht. In de 1,5 uur dat ik moest wachten, waren er maar twee personen die mijn auto naar een veiligere plek wilden duwen. Dat is misschien de Randstad?
Toen Wegenwachtcollega 1 mijn accu een boost had gegeven, kon ik even door, maar weer voor een verkeerslicht zag ik het logo van mijn accu in mijn dashboard en kreeg ik de auto niet meer aan de praat. Toen het verkeerslicht op groen sprong, werd er achter mijn auto getoeterd. Ik stapte uit en gebaarde dat mijn auto niet meer werkte. De jonge gast bood direct zijn verontschuldigingen aan en hielp mij de auto langs de kant te duwen. Hij werd daarbij geholpen door een voorbijganger die ik bijna als een “rampentoerist” had bestempeld (sorry). Dat is misschien de Randstad?
Wegenwachtcollega 2 kwam binnen een kwartier? en hoorde mijn relaas aan. Hij ging vervolgens heel anders te werk, pakte een soort stethoscoop en bevroor met een spuitbus een onderdeel. Ik moest de auto weer starten en hij startte! Voor hem was het zo goed als zeker: het lag aan mijn bdp-censor, ofwel bovenste dode punt-censor.
“Maar als dat onderdeel weer warm wordt, red ik het dan wel tot de dichtstbijzijnde garage?” “Ik ga voor u rijden.”
Wat een service! Collega 2 had intussen een afspraak weten te regelen bij een Turkse garage. Tot mijn verrassing vertelde collega 2 dat ze daar niet aan planning deden. Je kwam daar gewoon langs en dan hadden ze wel of geen tijd voor je probleem. Terwijl er voor mijn auto werd geshopt naar het onderdeel, kwam er een andere automobilist langs die problemen had met het derde remlicht in zijn auto. Hij werd direct geholpen. Zo kan het blijkbaar dus ook.
Blij dat mijn probleem niet op zondag is gebeurd en dat ze op zaterdag tijd voor mijn auto hadden. Super geholpen daar en ik heb een zeer positieve review achtergelaten bij de ANWB.