Vandaag las ik een artikel in Happinez (nr. 6-2015) van Elizabeth Gilbert. Op blz. 25 las ik de interviewvraag “Iets voert me mee, een genereuze kracht – ik ben het beslist niet zelf,” schrijf je. Voel je dat je bij het scheppen en maken van keuzes in je leven wordt begeleid door ongekende krachten?”
Dit deed me heel sterk denken aan de dag dat ik mij bij een woningbouwvereniging wilde laten inschrijven voor een andere woning. Ik liep het terrein op richting hun entree en vroeg me ineens af of ik er nu wel goed aan zou doen om mijn toenmalige man te verlaten. In een flits zag ik alle goede momenten, waardoor ik ging twijfelen. Ik liep weg van de deur, maar ik voelde toen heel sterk alsof ik bij de haren werd getrokken om weer naar die deur te lopen. Ik heb me toen laten leiden, omdat het heel vertrouwd en oké voelde. Net als Elizabeth voelde ik op dat moment ongekende krachten. Ik heb er tot nu toe misschien maar 3 die ik zo heb ervaren, maar ze waren er op cruciale momenten in mijn leven. Ik wist toen niet wat ik nu weet, maar ondanks diepe dalen heb ik nu wat ik vroeger zo graag wilde. Ik heb geen idee wie of wat mij toen heeft geleid, maar ik ben intens dankbaar.