Deep down inside denk ik dat ik de enige ben. Simpelweg, omdat ik nooit herkenning heb ervaren in andermans verhalen. En toch ben ik vast niet de enige, want zo uniek als ik zogenaamd ben… zo uniek ben ik dan vast weer niet. Ik vraag me dan weleens af hoe uniek een mens kan zijn, omdat we zoveel ervaringen kunnen delen met “lotgenoten”. Er kan niet worden gelachen om comedians als niemand zich erin zou kunnen herkennen. Het is dan de spiegel waarom we moeten lachen, toch? Maar ok, ik dwaal af.. wanneer iemand op reis gaat, pakt hij/zij een tas, rugzak of koffer in. In theorie lijkt het zo simpel, maar zo ervaar ik het nooit. Paspoort e.d. vind ik dan nog simpel, sokken en ondergoed gaan ook prima van kastje naar koffer, maar dan! De kleding versus schoeisel. Als ik kies voor gympen kan ik geen rokken of jurken meenemen. Als ik kies voor gympen kan ik geen broeken meenemen met smalle pijpen. [Dat vind ik.] Wat ga ik dan nog de dagen ervoor naar m’n werk dragen en wat moet ik gewassen en droog hebben, voordat het de koffer in moet? En als ik dan kies voor de zwarte en blauwe spijkerbroek wat moet ik daar dan bij zoeken? Als ik moet kiezen voor een warme trui, welke past dan zowel op blauw als op zwart? En dan heb ik nog niet eens mijn make-up en haarproducten gescreend. Ik kan ongelooflijk hierin blokkeren. Na een uur of twee denken, ligt er nog niets in mijn koffer. Waarom doe ik zo moeilijk? Waarom kan het mij niet minder interesseren? Het irriteert me mateloos, maar het overvalt me ieder uitje opnieuw.
Het denken aan de komende vliegreis geeft me ook geen ZEN-gevoel. Oh ja, ik wil heel graag op de plaats van bestemming zijn, waar dan ook ter wereld, maar er naartoe? Ik vecht tegen gevoelens die mij down maken. Ik probeer met man en macht mijn ratio te relaxen en mijn gedachten te transformeren naar iets wat leuk is. Een heel geforceerd gedoe. Het irriteert mezelf mateloos dat ik meer risico aandurf als ik in mijn auto stap en zo niet relaxed in het vliegtuig stap. Ik zie mezelf graag als iemand die ontzettend veel landen heeft mogen bezoeken, maar waar ik ook ooit was.. het bracht voor mij deze offers. Want als ik er al was, was ik er nog niet. Dan kostte het me weer moeite te genieten van het nu. Deep down inside weet ik altijd dat er weer een vlucht terug gaat naar Nederland. Waar ik ook was in de wereld: ik vergat dat nooit, terwijl ik voor 100% zo graag wil genieten van waar ik dan ben!