Eerlijk gezegd/geschreven dacht ik dat ik er lang over geschreven had, maar ik kon niets in die richting vinden, dus schrijf ik het nogmaals en misschien dubbel op.
Van vriend R. heb ik geleerd dat liefde oneindig is. Na mijn scheiding dacht ik dat een één-op-één relatie misschien wel niets voor mij was en had ik de fantasie om mannen te gaan “sparen”: één voor het culturele, één voor diepgaande gesprekken, één om sportiever te worden, één voor geweldige seks, één voor mijn spirituele behoeftes, etc. etc. Ik geloof er namelijk niet in dat je alles in één persoon zou kunnen vinden. Op dat moment was niet alleen vriend R. in mijn leven, maar ook vriend M. Ik kon het prima scheiden en deed niemand wat te kort. Ik heb het zelf ervaren als een verrijking en dacht à la Anouk: “Nobody’s wife”. Toen ik mijn lief ontmoette, heb ik van R. en M. geen geheim gemaakt, maar M. haakte vrij snel daarna af. Ik kon het hem niet kwalijk nemen. Ik heb geleerd dat iemand een toegevoegde waarde kan zijn in je leven en nooit een invulling kan of mag zijn van je eigen leven. Als je doet waar je plezier aan beleeft, dan straal je dat uit en dat heeft weer een uitwerking op je directe omgeving. Ach, een enkeling bestempelde het als legitiem vreemdgaan, maar wat ik voelde, voelde niet als vreemd en was volkomen transparant.
Deze periode deed me denken aan: https://www.youtube.com/watch?v=n62cbBS1nKM
Ondanks deze mooie les, maakt R. geen deel meer uit van mijn leven, maar bewaar ik heel veel leuke herinneringen aan hem en aan toen.
Sindsdien voel ik mij vrij, maar ook vrij naar mijn lief. Ik voel mij vrij, omdat ik niet meer jaloers kan zijn en mijn lief kan gaan en staan wat hij wil met zijn leven. Voor zijn ontwikkeling wil ik hem geen strobreed in de weg leggen. Oh ja, het gemis zal enorm zijn, maar ik weet nu dat ik kan dealen met mezelf en juist uit liefde hem kan loslaten om z’n eigen droom te kunnen verwezenlijken.
Ik wist aanvankelijk niet of ik weer monogaam zou willen/kunnen leven, Na vijf jaar denk ik te mogen concluderen dat ik dagelijks een dusdanige intense liefde ervaar dat deze toegevoegde waarde mij geen aanleiding geeft ook maar iets anders te willen.