Op mijn leeftijd word je vanzelf opgeroepen voor onderzoeken. Zo is er het uitstrijkje (check baarmoederhalskanker), bevolkingsonderzoek borstkanker, bloedafname voor suiker en bloedafname voor cholesterol.
Oudere mensen hebben het vaak over hun gezondheid en dat vond ik voorheen zo vervelend om te horen, alsof er niets anders kon bestaan in je leven. Ik was jong en wist niet beter. Voor sommige dingen moet je helaas eerst ouder worden om meer te beseffen hoe kwetsbaar je gezondheid kan zijn en hoe belangrijk dat is. Met een bepaalde levenstijl kan je een eind komen, totdat je beseft dat het roer omgegooid moet worden en waarschijnlijk levenslang. Het klinkt heel egoïstisch, maar ik kan het nu wel omarmen dat de wereld waarin ik nu sta, in de eerste plaats om mij gaat. Als het met mij namelijk niet goed gaat, zal het met de rest (mijn rol als werknemer, vriendin, moeder, etc.) ook niet goed gaan of minder. Als ik ziek zou zijn, zou ik slecht(er) of minder goed kunnen presteren/functioneren, etc. Als ik niet kan stralen of me slecht in m’n vel voel, heeft dat een uitwerking op mijn omgeving.
Voor nu ben ik heel dankbaar voor de positieve uitslagen, behalve de uitslag van het te hoog gemeten cholesterol. De test meette een score 8 en zou onder de 6 moeten zijn. De huisarts vroeg of dat in de familie zat. Ik heb geen idee. Elke vraag richting mijn familie is namelijk een doodlopende weg gebleken. Belangrijker vind ik hoe ik hiermee aan de slag moet gaan. De bloeddrukmeting van vandaag gaf daarentegen een keurige score: eerder aan de lage kant dan te hoog. Dat is dan weer winst en goed nieuws! Omdat ik zo weinig weet van het medische dossier van mijn familie, heb ik dit gepost voor mijn kinderen. Over een half jaar zal ik mijn cholesterol opnieuw laten meten. Intussen ben ik zoekende hoe ik de slechte score omlaag kan krijgen.