Sinds afgelopen vrijdag heb ik een zoveelste brug in m’n mond. Na het trekken van mijn kroon (wegens wortelbreuk) is besloten voor een brug en zijn twee andere (goede/gezonde) tanden daarnaast hiervoor afgeslepen. Rondlopen met een tand uit m’n mond was geen optie en met afgeslepen tanden ook niet, dus heb ik nu zolang een noodbrug gekregen met 3 nieuwe neptanden. Ik lijk nu net op Gerard Jolink…. de tanden zijn nl. (t.o.v. mijn overige tanden/kiezen/kronen/bruggen) te wit en oogt bijzonder onnatuurlijk voor mijn leeftijd. Boven mijn oorspronkelijke kroon waarvan de wortel was gebroken, zit nog steeds een driehoekje van optrekkend tandvlees. Mogelijk herstelt dit niet, aldus de tandarts, mijn lief.
Mijn mond is na 2 dagen nog niet hersteld van de ingreep. Het voelt beurs aan als er tegenaan gekomen wordt, dus gepassioneerd zoenen is er even niet bij. Ik lach liever even niet meer zo uitbundig (= gevoelig) en wil ik de noodbrug enerzijds zo lang mogelijk laten zitten voor herstel van de aangerichte ontsteking en heb ik maling aan wat mensen van de kleur vinden, maar anderzijds weet ik ook wel dat deze kleur niet mijn kleur is en vind ik deze kleur zelf geen porem. Ik heb er vrede mee dat er even geen andere kleur voorhanden was, maar dat weet natuurlijk niemand.
Bij de definitieve brug zullen de 3 tanden qua kleur beter aangepast kunnen worden. I’m looking forward!