Nog geen 24 uur in Spanje

Afgelopen vrijdag werd mijn lief gebeld dat zijn ex-schoonmoeder was overleden. We hadden toevallig dit weekend de poezen weggebracht om een weekendje weg te gaan, maar we hadden – voor het eerst – nog niets geboekt. Hoe passend viel dit samen? Ik heb niets met vliegen, maar dit was zo belangrijk, dat we samen zijn gegaan. Zo vlogen we gisteren naar Girona (het Catalaanse woord voor Gerona), huurden we een auto en sliepen we in het centrum van Girona een nacht in Ciutat de Girona. Het is volkomen normaal om tegen 22.00 uur nog te gaan eten en toen we tegen 1 uur naar bed gingen (met airco) trof ik in dit hotel het allerbeste bed tot nu toe! En dat vind ik zooooo belangrijk!

Vandaag gingen we na de plechtigheid via Barcelona weer terug. Bijna alle winkels waren helaas dicht, dus kon ik weinig shoppen. Daarnaast had ik voor het eerst in m’n leven een enorme last van mijn rechter been. Het deed na 50 stappen zo’n pijn, dat ik niets anders kon dan even zitten. Medicatie hielp niets en ik moet hiervoor naar de huisarts. Ik was geenszins van plan om mijn beperktheid de pret te laten drukken, maar ik heb mij alleen afgevraagd: moet ik mijn been laten rusten of juist meer lopen (en door de pijngrens heen bijten?)

Nog nooit eerder was ik voor zo’n korte periode < 24 uur in Spanje. Ik vond het vooral onwezenlijk. Bij de plechtigheden ben ik overigens niet aanwezig geweest, omdat ik de overledenene niet heb gekend.

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *