Vandaag stond ik bij de Etos en hoorde ik een gesprek tussen een klant en een medewerker. De klant was vrij openhartig om te vertellen over haar overgang. Ik hoorde haar zeggen dat er zeker ongemakken waren als ze ongesteld was, maar nu er geen menstruatie meer kwam, er toch meer aan de hand was en dat er zo weinig over bekend was of hierover werd geschreven. Ik keek naar de haarproducten, maar mijn gedachten waren bij dit gesprek. Ik ben in de overgang en kan mijn menstruatiecyclus op jaarbasis op 1 hand tellen, maar wat is nu the big issue? vroeg ik mij af. Ik typ in mijn agenda wanneer ik ongesteld word en ik weet al heel lang hoeveel dagen daar tussen kunnen zitten. Ik schrik er steeds minder van. Het is, zoals het is, zoals ik mijn grijze haren maandelijks bespeur en sinds kort ook in mijn wenkbrauwen. Oh, ik heb opvliegers gekend, maar ze zijn er net als mijn jeugddingen. Lastig, maar ik probeer het maar te omarmen. Voorheen had ik puberdingen en nu dit. Het is niet reëel te denken dat alles zal blijven, zoals het was. Het lichaam veranderde toen van meisje naar vrouw en nu van vrouw naar eindigheid in cyclus. Ik sta open voor de discussie hieromtrent, want ik snap de issue waarschijnlijk niet goed genoeg?