Als kind heb ik mijn ouders nooit echt leren kennen. Veel dingen gingen mij – als kind – simpelweg niks aan. Ik werd er ook niets wijzer van en kreeg vermoedens. Vermoedens die misschien wel waarheid waren. Linslife is er daarom voor mijn kinderen en mezelf. Linslife is all about om de tijd die we met elkaar delen te beschrijven, wat ik vroeger of misschien wel tot nu heb gemist. Misschien dat mijn kinderen het nu of later niet boeiend zullen vinden of het niet zullen missen, maar wie kan er een voorschot op de toekomst nemen?