Vandaag ben ik met vriendin A. voor haar verjaardag naar Middelharnis gereden om daar bij een tennisclub sierarden te bekijken. We konden beiden slagen voor een leuk setje en zouden vervolgens daar gaan lunchen. Veel was er alleen niet, zoals een simpel broodje kaas. Wel konden we een tosti krijgen (uhm.. waar kaas op zat..). Na de humoristische logica van Middelharnis vertrokken we naar Achthuizen, waar we bij Enfaeridion terechtkwamen in een oase van rust en in een wereld van prachtige edelstenen. Hoewel ik – net als A. – veel heb met sieraden van leer (zoals op locatie A) heb ik nog meer met edelstenen en zeker als ze zo mooi zijn als op locatie B. De keuze voelde als wurgend. Uiteindelijk koos ik van de drie dingen er twee uit en kreeg ik van A. de weggelegde rode armband cadeau! Dat vond ik zo verrassend en lief! Deze past nl. perfect bij een ring (zie afbeelding).
Daarna moest ik (helaas) snel weer naar huis, omdat het bed van Dion werd bezorgd. Lief B. was intussen op de motor gaan toeren; groot gelijk, want het was er prachtig weer voor. De tijd is omgevlogen en het was wederom een dag om in te lijsten.
Wordt vervolgd, want het bezoek aan locatie B. was zeker voor herhaling vatbaar. De tuin die ik daar heb gezien… ik zou er zó kunnen wonen.. zo divers, zo rustig, zo uitgestrekt.. heel erg mooi!
Nog mooier ervaar ik onze vriendschap die niet dagelijks, wekelijks of maandelijks zichtbaar is, maar na een jaar van afwezigheid toch simpelweg nog net zo geweldig fijn voelt.