Tristan zal misschien andere dingen hebben onthouden, maar vandaag hadden we een conflict met elkaar. Voor de kerstvakantie wilde ik een regel instellen ten aanzien van het tijdstip van eten en naar bed gaan. Hij leverde commentaar, omdat ik eerst vroeg wat de kinderen zelf redelijk vonden en ik uiteindelijk een tijdstip besliste dat daar een half uur vanaf week. Daar ben ik moeder voor. Tristan ging de discussie met mij aan, want hij is 15 en ja, dat hoor ik bijna wekelijks. Zou hij denken dat ik vergeetachtig ben? In zijn ogen ben ik natuurlijk wel een fossiel of iets van die strekking.. Bij deze leeftijd hoort blijkbaar een bepaalde attitude waar ik iets mee zou moeten volgens hem, maar die mij wel heel erg bekend voorkwam. Die herinneringen zijn weliswaar van lang geleden, maar even leek het vorige week dat ik ook zoiets zei tegen míjn moeder. Ik dacht precies hetzelfde als hij. Mijn moeder snapte het toen echt niet, hè? Mijn moeder was sinds de oorlog echt niet meer buiten geweest! Tijden waren veranderd, “kom op mam, dat was in úw tijd zo, maar jeez, ik ben al 15, wat denkt u?” Afgezien van het tutoyeren nu, praatte hij net als ik in die tijd, maar hij heeft het net zo min door als ik toen. Argumenten die heel echt lijken (voor een puber), maar niet echt ingaan op de inhoud, weinig zelfreflectie.. tot zover zag ik nog wel een parallel, maar hij blieft geen gezag en daar had ik op die leeftijd nog wel ontzag voor. Daar ging het botsen, want 15 is een getal en puberteit een woord. Het gaat er mij vooral om hoe je in het leven staat en hoe je je gedraagt, welke keuzes je maakt (in wat je zegt en wat je doet of misschien juist wel wat je niet zult doen). Mijn moeder zei vroeger echt niet tegen mij “Ach gossie kind, je zit in de puberteit, dus schijt mij maar onder, want ik heb alle begrip voor deze – voor jou – moeilijke periode.” Nee joh, een klap voor m’n kop kon ik krijgen. Ja, dat mag niet meer, maar is dat tegenwoordig een vrijbrief om te schelden, dingen af te pakken en weg te gooien, te spugen en iets door de kamer te gooien?
Op kantoor hangt er een mooie (ingelijste) tekst: “To get respect, give it”. Dit geldt wat mij betreft voor alle leeftijden.