Kennismaking op straat

Vandaag stelde Tristan spontaan zijn vriendin I. aan mij voor. Het was bij het uitladen van de boodschappen uit de auto en had geen “formeel” karakter of zo. Ik heb het verder aan Tristan overgelaten wat hij er verder mee wilde. Ze is niet binnen geweest en tot een gesprek kwam het verder niet. Wat ik van Tristan heb begrepen is zij relaxed voor hem en eist zij niets wat hem zou irriteren. I. is zijn tweede vriendin. Q. was de eerste.

Ik denk dan even terug aan mijn verleden en ja, ik stond te boek als een jongensgek, want praten met meiden vond ik toen oersaai. Meiden konden zo zeuren over van alles en gozers waren to the point en dan was het ook klaar. Dat paste toen heel erg bij mij. Zo zag ik mijn leven als puber toen. Later besefte ik dat vrouwen meestal veel woorden nodig hebben om gevoelens te uiten en mannen doorgaans oplossingsgericht zijn. Uiteindelijk deed ik er een vriend of 26 over om te weten wat bij mij paste. Alle relaties hebben mij verschilldende dingen geleerd en dus ook wat ik niet (meer) wilde. Ik weet nu ook dat alles niet in een persoon te vinden is. Sommige dingen zijn belangrijk, sommige niet. Het allerbelangrijkste vind ik wel dat je in een relatie mag groeien en mag zijn wie je bent met al je pluspunten en minder leuke dingen en dat je partner dan toch – ondanks dit alles – intens van je kan houden. En als dat dan als wederzijds voelt, dan voelt het niet als gedoe om een relatie in stand te houden, maar geef je graag, omdat de ander je evenzoveel gunt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *