By surprise kwam Tristan hier even aanwaaien. Het gesprek ging over de (ex-)vriendin van vader en hoe hij daar in stond/wat hij ervan vond. Ik heb het nooit als mijn taak gezien om mij daar – waar de kinderen bij waren – mee te bemoeien, maar sommige dingen kon ik schoorvoetend wel onderschrijven. Zeker als een vriendin van vader mijn kind met een vinger of ring wordt gemept (tot huilens toe van Tristan). Zoiets vind ik ontoelaatbaar. Het bleek al jaren geleden te zijn gebeurd, maar ik kan zoiets nooit ok vinden. Dat voelt voor mij altijd een soort spagaat: ik gun vader zijn droomvrouw, maar kom niet aan mijn kinderen: zij is je moeder niet! Tristan haalde nog meer herinneringen op en een voor een waren dat voor hem geen fijne momenten. Ik begrijp zijn punt en ik hoop nog steeds dat vader een liefdevolle vrouw zal treffen die echt voor hem (en de kinderen) wil gaan en redelijk goed kan dealen met een ex-vrouw/moeder van zijn kinderen. Simpelweg omdat dat onderdeel uitmaakt van de keuze die de dame in kwestie maakt.