Tristan heeft mij vandaag iets verteld, omdat de moeder van een vriend had gedreigd het mij te vertellen als hij het niet zelf aan mij ging vertellen. Hij voelde zich onder druk gezet. Ik vond zijn verhaal echter geen issue. Tristan is een puber en ik vind het niet meer dan normaal dat je tijdens de puberteit dingen uitprobeert. No matter what. Het gaat mij er meer om hoe je als kind er verder in staat en mijn inschatting nu is dat hij zijn probeersels kan händelen/onder controle heeft. Dus: geen reden tot zorgen. Tristan bespreekt randgevallen liever met mij dan met vader, omdat ik relaxter kan reageren. Een gok, want ook ik heb zo mijn normen en waarden. Voor vandaag heeft het goed uitgepakt en hadden we een goed gesprek met elkaar in de zin van de opgezochte grenzen, de gevaren daarvan en waarom ouders daarover bezorgd kunnen zijn.
Ja, ik wil dit per se benoemd hebben, zonder in details te treden, omdat dit deel uitmaakt van zijn leven nu.