Vanavond ontving ik het bericht van vader dat Tristan naar mij is, omdat hij ontevreden is dat hij niets krijgt en zelf wel uitmaakt of hij naar zijn vriendin gaat en wanneer hij thuiskomt. Hij beledigde zijn vader door zijn jeugd erbij te halen en dat hij zelf zoiets nooit zou doen. Tristan begrijpt niet waarom hij geen nieuwe telefoon krijgt en leeft in de veronderstelling dat ik deze zal betalen. Daarnaast zou Tristan zelf geen schuld hebben aan zijn kapotte telefoon, omdat anderen dat zou hebben gedaan. Hij dreigde z’n vader dat hij bij zijn moeder wilde wonen, waarop vader aangaf dat meteen te doen. Tristan bleek niet bij zijn vriendin te zijn, maar bij een vriend.
Ik heb vader rond 22.00 uur gebeld en Tristan meldde zich bij mij rond 23.00 uur, wat ik vader ook liet weten.
Op 24 september 2015 heb ik dezelfde issue met Tristan gehad. Ik vind zijn eis aan een te hoge kant en werd hij zo boos dat hij hier niet mee at en zonder iets te zeggen de deur uitging. Hij ging uit van 1/3 van de prijs, maar voor wat zou ik meebetalen aan een iPhone 5? Ik heb geprobeerd uit te leggen dat heel veel dingen voor mij onbereikbaar zijn en die ik nooit zou kunnen betalen. Ik heb hem alternatieven laten zien voor goedkopere telefoons. Ik ben nogal simpel, want ik heb 3 kinderen met kosten, waarvoor ik nul vergoeding krijg. Tristan kan van mij – na zijn ontoelaatbare gedrag – € 30,- krijgen. That’s it. Voor wat hij meer wil, kan hij gaan werken.